حالا و بعد از نزدیک به 40 سال، دیگر بازی‌های رایانه‌ای آن‌قدر قدیمی شده‌اند که بتوان با آنها یک موزه ساخت!

هفته‌نامه دوچرخه شماره 615

یک موزه‌ واقعی و البته سرگرم‌کننده، در کشور انگلستان بر اساس همین ایده ساخته شده است. درست است که دستگاه‌هایی که در این موزه‌ می‌بینیم حداکثر مربوط به 40 سال پیش می‌شوند (و تازه بعضی از دستگاه‌ها هم همین 10 سال پیش ساخته شده‌اند)، اما وقتی عکس‌هایشان را می‌بینی، به نظرت می‌رسد که به اندازه کوزه‌های گلی تپه‌ مارلیک، یا سفال‌های پیدا شده در دشت‌های کرمان، یا حتی دیوارنگاره‌های غارهای آزتک قدیمی‌اند. نگاهی به چند عکس از عکس‌های این موزه‌ دوست‌داشتنی می‌اندازیم.

دسته‌ گوشت‌کوبی: دسته‌های آتاری در سال‌های دهه‌ 60 و 70 به سه بخش تقسیم می‌شدند: دسته‌ گوشت‌کوبی، دسته‌ قایقی و دسته‌ خلبانی! دسته‌ گوشت‌کوبی به دلیل ارزان‌تر بودن و مقاوم بودنش نسبت به انواع دیگر رواج بیشتری داشت.

اشتباه نکنید، این پدر رایانه‌های شخصی نیست، بلکه یک کنسول بازی ابتدایی است که با تلویزیون لامپی کار می‌کند و نزدیک به سه دقیقه طول می‌کشد تا روشن شود. این دستگاه به ایران وارد نشده، ولی احتمالاً قدمتش به 35 سال پیش بازمی‌گردد، یعنی 40، 45‌ساله‌ها در کشورهای مختلف،  احتمالاً خاطره‌های فراوانی از این دستگاه دارند.

این دستگاه، که به ایران هم آمد، کمودور نام دارد.  برنامه‌ها و بازی‌ها، روی نوار کاست‌ ضبط می‌شد، و بعد طبق دستور‌العملی که روی هر بازی بود، نوار باید اجرا می‌شد تا بازی‌ها روی تلویزیون ظاهر شود. که در هر دور کامل بازی، دست‌کم 60 دقیقه وقت تلف می‌شد. تازه اگر بازی طولانی بود، باید بازی را روی نوار کاست 90 یا 120 دقیقه‌ای ضبط می‌کردند و طبیعی بود که چیزی به اسم save و load بازی نیز وجود نداشت و کافی بود یک لحظه برق  قطع شود، یا نوار کاست گیر کند، تا همه‌چیز دوباره از اول آغاز شود.

این دستگاه هم به ایران نیامد، ولی به خوبی نشان‌دهنده‌ سطح فناوری در سال‌های دهه‌ 60 و 70 میلادی است. این دستگاه در زمان خود، اوج فناوری محسوب می‌شد.

پوکمن، یک دایره‌ دوست‌داشتنی نقطه‌خوار بود، که به رویاهای بسیاری از کودکان دیروز، که باید حالا از 30 تا 40 سال داشته باشند شکل می‌داد.

آمیگا، رقیب اصلی کمودور بود، حسن اصلی آمیگا در برابر کمودر این بود که ورودی آن از طریق دیسکت‌های نرم و بزرگ کامپیوتری بود. با آمیگا امکان برنامه‌نویسی هم وجود داشت و این باعث می‌شد والدین با رضایت بیشتری آن را برای کودکانشان تهیه کنند!

آتاری 2600! محبوب‌ترین کنسول بازی در ایران، در دهه 60 و تا حدودی 70 میلادی، بازی هواپیمای این کنسول به اسم river ride، ساعت‌ها و ساعت‌ها ما بچه‌های 20 و 30‌ سال پیش را سرگرم می‌کرد. آتاری نماد یک نسل، و خیال‌پردازی‌‌ها و سرگرمی‌های آنهاست. شاید حس ما بچه‌های آن روز هنگام مواجهه با آتاری 2600 را هیچ‌وقت و به هیچ شکل نتوان توضیح داد.

کد خبر 143663
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز