تا حادثه فرو ریختن سقف سالن انتظار فرودگاه مهرآباد در سال 1352، که منجر به کشته و مجروح شدن 27 نفر شد، هیچ سیستم از قبل طراحی شده‌ای برای کمک و انتقال مجروحین در اینگونه حوادث ناگهانی وجود نداشت.
این حادثه به دلیل انعکاس وسیع در رسانه‌های داخلی و خارجی، در زمره یکی از تلخ‌ترین وقایع کشورمان به ثبت رسید.
بعد از این حادثه در سال 1354 سیستم فوریت‌های پزشکی کشور با عنوان اورژانس کشور، با همکاری کشور آمریکا در تهران تأسیس شد.
آن زمان شماره سه رقمی 123 برای تماس با اورژانس اختصاص داده شد و از آمبولانس‌های بنز ون برای خدمت رسانی به مردم استفاده می‌شد.
این مرکز کار خود را در ابتدا با 30 تکنیسین آغاز کرد و به خاطر امر آموزش، گروهی کارشناس از آمریکا به تهران آمدند و در 6 پایگاه تقسیم شدند.
در آن زمان 20 دستگاه آمبولانس ماژولر(آمبولانس‌های مورد استفاده در آمریکا) برای جا به جایی بیماران در نظر گرفته شد.
