این خانه شامل دو اتاق کوچک در طبقه اول، یک اتاق بزرگ در طبقه دوم و تراسی روی سقف است.
این ساختمان که معماری آن به شکل جعبه طراحی شده، صدها پنجره مربع شکل 200 میلی متری دارد که به صورت نامنظم در خانه پراکنده شدهاند.
پنجرههایی که روی کف طبقه دوم قرار دارد، برقراری ارتباط بین طبقه اول و دوم را میسر میسازند.
صد پنچره کوچک مربع شکل که در سراسر دیوارها، سقفها و پشتبام این خانه تعبیه شدهاند امکان برقراری ارتباط برای ساکنین این خانه (زوجی ناشنوا و دو فرزندشان) را مسیر میکند. آنها میتوانند حتی وقتی کودکان در حیاط مشغول بازی هستند با زبان اشاره با آنها صحبت کنند.
پدر و مادر ناشنوا از طریق این دریچه ها با هم صحبت میکنند و فرزندان این زوج که ناشنوا نیستند، توپ کوچکی را برای جلب توجه والدینشان از این دریچهها به پایین پرتاب میکنند.
دریچههای کوچک روی دیوار و سقف نه تنها برای برقراری ارتباط بلکه جهت دریافت نور خورشید و تهویه هوا استفاده میشوند.
طراحی منحصر به فرد این بنا زندگی را برای این زوج ناشنوا و فرزندانشان بسیار آسانتر کرده است. این خانه 2 طبقه که توسط تاکشی هوساکا معمار سرشناس ژاپنی طراحی شده اتاق اتاق نام دارد.
ساختمان اصلی این بنا که ساخت آن 5 سال به طول انجامید، بسیار باریک است. به همین دلیل زمین کوچکی که در همسایگی این ساختمان قرار دارد در طراحی جدید بنا به آن اضافه شد.