مسابقات والیبال لیگ جهانی هر سال برگزار می‌شود. تورنمنت مشابهی نیز برای بانوان به نام "جایزه بزرگ جهانی والیبال" برپا می‌شود.
فدراسیون جهانی والیبال دائما قوانین لیگ جهانی را تغییر می‌دهد تا بر ارزش فنی بازی‌ها و نیز جذابیت آنها برای تماشاگران بیفزاید، با وجود این یک سری قوانین اصلی در این تورنمنت وجود دارد.
• تیم‌های شرکت‌کننده در لیگ جهانی از طریق بازی‌های انتخابی به تورنمنت راه نمی‌یابند، بلکه خود فدراسیون جهانی از آنها دعوت به حضور می‌کند.
• تیم‌های حاضر باید حق پخش تلویزیونی این مسابقات را برای کشور خود خریداری نمایند.
• تورنمنت حداقل به دو بخش تقسیم می‌شود. مرحله مقدماتی (که اغلب مرحله بین قاره‌ای می‌باشد، در نقاط مختلف جهان برگزار می‌شود. بخش نهایی اما در یک مکان انجام می‌شود.
• در مرحله مقدماتی تیم‌ها گروه‌بندی می‌شوند. هر تیم چهار بازی با هم‌گروهی‌هایش انجام می‌دهد، دو بازی در خانه و دو بازی خارج از خانه. در هر آخر هفته دو بازی انجام می‌گیرد.
• بعد از دور مقدماتی، برترین تیم‌ها راهی مرحله بعدی می‌شوند. تعداد تیم‌های صعودکننده بستگی به کل تیم‌های شرکت‌کننده و نیز چارچوب و قوانین بازی‌ها دارد.
• میزبان این رقابت‌ها به طور مستقیم به مرحله پایانی راه می‌یابد.
• فدراسیون جهانی والیبال تاکنون چند شیوه را برای مرحله نهایی امتحان کرده است: شش تیم برتر، یا چهار تیم برتر و دور یک چهارم نهایی و نیمه نهایی. در نهایت اما از مجموع این قوانین، شیوه جدید برگزاری تعیین شد. تیم‌های راه‌یافته به یک چهارم نهایی به دو گروه تقسیم می‌شوند و دو تیم برتر هر گروه به مرحله نیمه‌نهایی و سپس فینال صعود می‌کنند.
• در مرحله مقدماتی هر تیم ۱۸ بازیکن دارد که مربی تیم برای هر آخر هفته ۱۲ بازیکن را انتخاب می‌کند. در مرحله پایانی اما فقط ۱۲ بازیکن اجازه بازی دارند.
برنامه‌ریزی فدراسیون جهانی برای این مسابقات با وجود تمام تغییراتی که تاکنون داشته، موفقیت‌آمیز بوده است، چراکه لیگ جهانی اکنون به مهم‌ترین رخداد والیبال در جهان تبدیل شده است. جوایز نقدی قابل توجه، که از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴ از یک میلیون به سیزده میلیون دلار افزایش پیدا کرده، نقص قدمت و پرستیژ این مسابقات را جبران کرده است.
با موفقیت این تورنمنت، فدراسیون جهانی والیبال از سال ۱۹۹۳ تورنمنتی مشابه با نام " جایزه بزرگ جهانی والیبال" برای بانوان راه‌اندازی کرد.
