مانی بال: پول هرگز نمی‌خوابد

مهدی تهرانی: داستان فیلم اما در باره یک بازیکن اسبق بیسبال است که مدیر ورزشی و همه کاره تیم اوکلند می‌شود و با اینکه این تیم اصلا سابقه‌ای ندارد و طرفدارانی نیز در کنارش موجود نیست، به موفقیت‌های باورنکردنی می‌رسد...

نکته مهم اینجااست که اگر از بیسبال سر درنمی‌آورید اصلا نترسید چرا که درام ورزشی مانی بال عمده داستان اش بیرون از زمین اتفاق می افتد و واقعا همین اتفاقات کوچک و بزرگ درام فیلم را شکل می‌دهند...

درام ورزشی و زندگینامه‌ای مانی بال، براساس داستان واقعی قهرمان اول فیلم ساخته شده است. بازی بیسبال برای ایرانی و جماعت و البته خیلی دیگر از ملت‌ها بازی ملی یا فراگیری نیست و طبیعتا حتی از قواعد آن نیز آگاه نیستیم با این همه، مانی بال را اگر از نظر رفتار شناختی و معنا شناختی نگاه کنیم و انگاره‌های امید، پیگیری، مسئولیت پذیری و ایثار مد نظرمان باشد، بله، مانی بال با بازی بیسبالش هم می تواند برای ما جذاب و قابل توجه باشد.

بنت میلر استاد ساختن فیلم‌های زندگی نامه‌ای است. اثر درخشان او کاپوتی در 2006 گویای قدرت او در این ژانر است. بامزه اینجااست که برای ساخت این فیلم کلی دعوا هم سرگرفته است. اول استیون سودربرگ می خواست که این فیلم را بسازد و استیو زیلیان ( اورا با فیلمنامه های فهرست شیندلر و دارو دسته نیویورکی به یاد بیاورید) هم برایش فیلم نامه را آماده کرد. سودربرگ اما پروژه را رها کرد و بنت میلر کارگردانی را با فیلمنامه آرون سورکین ( شبکه اجتماعی ساخته فینچر را او نگاشته بود) ادامه داد. نتیجه اما فوق العاده از کار درآمد. بازی عالی براد پیت به همراه داستان واقعی و ظرافت های شکل دهنده ی آن باعث شد تا مانی بال یکی از خوش ساخت ترین کارهای سال 2011 سینما باشد.

مانی بال