به گزارش خبرگزاری فرانسه ناشر بردبری، هارپرکالینز، روز سه‌شنبه 5 ژوئن اعلام کرد که او پس از دوره‌ای از یک "ّبیماری طولانی" نامبرده نشده درگذشته است.
به یادمادنده‌ترین اثر بردبری "فارنهایت 451" (1953) اثری مربوط به دوران جنگ سرد درباره بدی‌های سانسور و کنترل فکر در حکومت تمامت‌خواه بود و با اقتباس سینمایی از روی آن در سال 1966 بوسیله فرانسوا تروفو مخاطبانی جهانی یافت.
بردبری در سال 2000 در مصاحبه‌ای گفت: "بزگترین لذت من در زندگی این بوده است که هر صبح برخیزم و فورا به پشت ماشین تحریر بروم تا ایده‌های جدیدی که به ذهنم رسیده را ثبت کنم."
او در زادروز 80 سالگی‌اش گفت: "این احساس هر روزه من است، و احساسی است که همیشه از 12 سالگی تا کنون داشته‌ام."
بردبری که در طول دوره کاری‌اش برنده جوایز متعددی شد، حدود 600 داستان کوتاه و 50 رمان نوشت، از جمله "وقایع‌نگاری‌های مریخی" که درباره تلاش انسان برای مستعمره کردن مریخ و پیامدهای ناخواسته آن بود.
هارپر کالینز در بیانیه‌اش درباره بردبری گفت: "ری بردبری در طول دوران کاری بیش از هفتادساله‌اش نسل‌هایی از خوانندگان را واداشت به رویا فروروند، فکر کنند و به آفرینش بپردازند."
شهرت بین‌المللی بردبری با انتشار "وقایع‌نامه‌های مریخی" شروع شد؛ منتقدان این رمان را که مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه به هم پیوسته بود، به عنوان روایتی اخلاقی که در آینده نزدیک قرار داده شده است، تحسین کردند.
او اولین کسی نبود که به بررسی توان بالقوه دوگانه علم و تکنولوژی برای ایجاد خیر و شر پرداخت، اما او مخاطبان گسترده‌تری را با این موضوع آشنا کرد.
پیش از او، داستان‌های علمی- تخیلی عمدتا در مجلات پالپ (مجلات ارزان قیمت تخیلی) منتشر می‌شدند، اما بردبری این داستان‌ها را وارد صفحات مجلات پرتیراژی مانند مادموازل و ساتردی ایونینگ پست کرد که خوانندگانش حوصله جارگن مجلات پالپ را نداشتند. برای این منظور او ایین جارگن را به کناری گذاشت، و فرضیات نگرانی آورش درباره آینده را در آمیزه ای مطبوع از سبک محاوره ای آسانیاب و استعاره های شاعرانه به خوانندگان عرضه کرد.
او به وارد کردن داستان‌های علمی مدرن به جریان اصلی ادبیات کمک رساند. بیش از هشت میلیون نسخه از کتاب‌های او به 36 زبان گوناگون به فروش رفته است.
بچه مدرسه‌ای‌های آمریکایی بردبری را می‌شناسند چرا که داستان‌هایش در بیش از هزار کتاب گزیده ادبی برای مدارس به چشم می‌خورد.
ری داگلاس بردبری در 22 اوت 1920 در واکگان ایلینوی به عنوان پسر سوم یک تعمیرکار سیم‌های تلفن و یک زن سوئدی مهاجر، استر ماری برادبری، به دنیا امد.
خانواده او بعدها به لس‌آنجلس مهاجرت کردند و در آنجا بود که بردبری به دبیرستان رفت و باشگاه درام آن پیوست با این آرزو که روزی بازیگر شود.
او در سال 1938 از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد، اما به دانشگاه نرفت و به جای آن به مطالعه آزاد در کتابخانه محلی پرداخت و در حالیکه آثار تولستوی و داستایفسکی و نویسندگان دیگر را می‌خواند، در خیابان روزنامه می‌فروخت.
اول دستمزد او به عنوان نویسنده مربوط به داستان کوتاه "آونگ" بود که در مجله عامه پسند "سوپر ساینس استوریز" چاپ شد.
بردبری می‌گفت "داستان علمی نمی‌نویسد"، بلکه فانتزی‌نویس است و فانتزی را "توصیفی از امر غیرواقعی" می‌خواند و "وقایع‌نگاری‌های مریخی" را مثال می‌زد که داستانی غیر قابل وقوع است.
او می‌گفت "فارنهایت 451" تنها کتاب داستان علمی‌اش است، زیرا "تصویری از واقعیت" است- یا به عبارت دیگر چیزی است در یک حکومت تمامیت‌خواه واقعا می‌تواند رخ دهد.
در این رمان کتاب‌ها سوزانده می‌شوند و شورشیان با حافظه سپردن نوشته‌ها و منتقل کردن آنها به نسل جوانتر، انتظار روزی را می‌کشند که دوباره بتوان کتاب‌ها را منتشر کرد.
عنوان اولیه کتاب "آتش‌نشان" بود تا زمانی که بردبری از بر اساس یک حدس به یک ایستگاه آتش‌نشانی تلفن کرد تا نقطه دمایی شعله‌ورشدن کاغذ را بپرسد. یک آتش‌نشان پاسخ داد: 451 درجه فارنهایت.
بردبری می‌گفت قرار نبود این رمان یاس‌آور باشد. "قصد من پیش‌بینی کردن آینده نبود. تلاش من پیشگیری از آن بود."
او زمانی گفته بود: "برای نابود کردن یک تمدن لازم نیست کتاب‌ها را بسوزانید. کافی است مردم را وادارید از خواندن آنها دست بردارند."
آثار بردبری در سینما، تلویزیون و تئاتر مورد اقتباس قرار گرفت و او در سال 1962 برای فیلم انیمیشن "ایکاروس مونتگلفیه رایت" نامزد جایزه اسکار شد، و به عنوان نویسنده تلویزیونی برای "درخت هالووین" یک جایزه امی گرفت.
به گزارش همشهری آنلاین پرویز دوایی داستان نویس ایرانی و منتقد صاحب نام از جمله افرادی است که بیشترین ترجمه از آثار برادبری را برگردان فارسی کردده است.
