به گزارش پایگاه اینترنتی این هفته نامه، در شرایط کنونی از خطر سقوط یورو کاسته شده اما بهبود موقعیت پول واحد اروپا روندی است که به سالها سختی نیاز دارد. فشارها برای ایجاد اصلاحات و کاهش بودجه در یونان، پرتغال، اسپانیا و ایتالیا شدیدتر است.
این کشورها این هفته شاهد اعتراض‌های عمومی و درگیری مردم با پلیس بودند. اما مشکلی بزرگتر از همه اینها وجود دارد و آن فرانسه است.
این کشور همواره در قلب منطقه یورو و اتحادیه اروپا بوده است. فرانسوا میتران، رئیس جمهور پیشین اسبق فرانسه درمورد پول واحد سخن می‌گفت زیرا امیدوار بود با این کار نفوذ فرانسه در اتحادیه اروپا افزایش یابد. اتحادیه‌ای که در غیر این صورت به دامان آلمان متحد شده می‌افتاد.
فرانسه از یورو استفاده‌هایی هم کرده است. این کشور توانست با نرخ بسیار پایین وام بگیرد و از مشکلات دریای مدیترانه دوری کند. با این وجود حتی پیش از ماه مه یعنی زمانی که فرانسوا اولاند به عنوان نخستین رئیس جمهور سوسیالیست کشور بعد از میتران انتخاب شد، فرانسه جایگاه رهبری خود را دربحران یورو به آلمان واگذار کرده بود. و در حال حاضر اقتصاد این کشور نیز به طور فزاینده ای در معرض خطر قرار دارد.
در ادامه مقاله آمده است، فرانسه هنوز از برخی توانمندی‌ها برخوردار است اما نقاط ضعف آن با بحران یورو نمایان شده‌اند. برای سالها فرانسه رقابت را به آلمان واگذار کرده بود و با کاهش هزینه‌ها و انجام اصلاحات بزرگ در آلمان این روند سرعت یافت.
حتی زمانیکه کشورهای اتحادیه اروپا هزینه‌های دولتی را مهار کردند این رقم در فرانسه تا 57 درصد تولید ناخالص ملی که بیشترین میزان در منطقه یور است، افزایش یافت.
به علت ناتوانی در موازنه بودجه واحد از سال 1981 میزان بدهی عمومی این کشور از 22 درصد تولید ناخالص ملی به بیش از 90 درصد رسیده است.
شرایط تجارت نیز در فرانسه بدتر شده است. شرکت های فرانسوی باید علاوه بر پرداخت مالیات های بالا بار قوانین سخت کارگری، تولید و بازار را نیز بر دوش بکشند. از این رو جای تعجب ندارد که شرکت‌های تازه تاسیس در این کشور اندکند.
اکنون اقتصاد این کشور اروپایی راکد است و احتمال دارد در این فصل به سمت رکود پیش برود. بعید به نظر می‌رسد سال آینده اقتصاد فرانسه رشد چندانی داشته باشد.
بیش از 10 درصد نیروی کار و بیش از 25 درصد جوانان این کشور بیکار هستند. بودجه این کشور که در سال 1999 اندکی مازاد داشت اکنون با یکی از بیشترین کسری‌ها در میان کشورهای منطقه یورو مواجه است. خلاصه آنکه بسیاری از شرکت‌های فرانسه غیر رقابتی هستند.
در بخش دیگری از مقاله آمده است اولاند با برخورداری از استقامت و جسارت کافی می‌تواند اصلاحاتی در فرانسه انجام دهد. حزب وی از قدرت کافی برخوردار است. اولاند پی برده است که فرانسه از فقدان رقابت رنج می‌برد. از این رو قول داد که شرایط را اصلاح کند. رئیس جمهور می‌خواهد بازار کار را انعطاف پذیرتر کند. این هفته وی از بزرگی دولت سخن گفت و قول داد اگر هزینه‌ها کاهش یابد بهتر عمل خواهد کرد.
اما به اعتقاد نویسنده این مقاله اولاند هنوز مردد است. این پرسش مطرح است که چرا زمانیکه اولاند یکسری اقدامات چپگرایانه را انجام می‌دهد بازرگانان باید به او اعتماد داشته باشند. از این روست که تلاش کارآفرینان آینده برای ترک کشور عجیب به نظر نمی‌رسد.
در ادامه نویسنده تاکید کرده است که تنها آینده فرانسه مطرح نیست بلکه آینده یورو هم در خطر است. اولاند به درستی آنگلا مرکل را به خاطر اصرار بر اجرای سیاست‌های ریاضتی بسیار سخت تحت فشار قرار داده است. اما زمانی که یک ادغام سیاسی برای حل بحران یورو لازم است وی خود را مخفی می‌کند.
در انتهای مقاله آمده است تازمانیکه اولاند نشان ندهد که به تغییر مسیری که کشورش در 30 سال گذشته پیموده پایبند است، فرانسه اعتماد سرمایه گذاران و آلمان را به دست نخواهد آورد.
