وی که به پدر نوزادان آزمایشگاهی مشهور بود، جایزه نوبل پزشکی سال ۲۰۱۰ در زمینه درمان ناباروری به روش IVF (لقاح خارج رحمی) را به خود اختصاص داده است.
این متخصص زنان و زایمان لقب «پدر کودک پرورش یافته در لوله آزمایش» را یدک می‌کشید. ادواردز تحقیقات خود در زمینه لقاح مصنوعی را در دهه ۵۰ میلادی آغاز کرد و این جایزه معتبر به دلیل انجام این تحقیقات که به باروری میلیون‌ها زوج نابارور در سراسر جهان منجر شده، به وی اهدا شده است.
البته این دانشمند انگلیسی مجبور بود تا سال ۱۹۷۸برای مشاهده نتایج تحقیقاتش منتظر بماند که این موفقیت با تولد اولین کودک پرورش یافته تحقق یافت.
بنیاد نوبل در سال 2010، رابرت جی .ادواردز را به دلیل مقاومت در برابر محدودیت‌های اجتماعی و ابداع و توسعه تکنیک باروری مصنوعی که تا آن زمان به تولد چهار میلیون انسان در سرتاسر جهان منجر شده است به عنوان برنده نوبل فیزیولوژی انتخاب کرد.
رابرت جفری ادواردز، پژوهشگر و پزشک انگلیسی همراه پاتریک استپتو، لقاح تخمک انسان در آزمایشگاه را تکمیل کرد. استپتو در سال ۱۹۸۸ درگذشت.
پروفسور ادواردز؛ پدر نوزادان آزمایشگاهی، آوریل سال 2013 در سن 87 سالگی در منزلش درگذشت.
