نقرس در واقع رسوب بلورهای اسید اوریک در ناحیه مفاصل است که باعث التهاب و درد شدید در این نواحی می‌شود. این رسوبات معمولا به شکل توده‌ای زیر پوست احساس می‌شود. در اکثر موارد اولین حمله بیماری در شست پا دیده می‌شود. و به مرور می‌تواند پاشنه پا، قوزک، زانو و آرنج دست را نیز درگیر کند.
پورین در بدن به اسید اوریک تجزیه می‌شود که به طور طبیعی در خون حل و همراه با ادرار دفع می‌شود و زمانی که فرد در خوردن غذاهای حاوی پورین‌دار مانند گوشت قرمز، جگر و حبوباتی نظیر نخود و لوبیا زیاده روی کند و بدن قادر به دفع آن نباشد، اسید اوریک اضافه در بدن تجمع می‌کند.
افزایش اسید اوریک در بدن، علاوه بر نقرس، احتمال تشکیل سنگ‌های کلیوی اسید اوریکی را نیز زیاد می‌کند.
عموما حمله‌های نخستین این بیماری ظرف حداکثر ده روز حتی بدون درمان بهبود می‌یابد و ممکن است تا ماه‌ها یا حتی سال‌ها، بیماری حمله دیگری از خود نشان ندهد.
بیماری نقرس تحت تاثیر مشکلات روحی، روانی شدت می‌گیرد.
این بیماری موجب ورم و درد شدید مفاصل و سفتی آن شده و مفاصل گرم و قرمز رنگ می‌شوند.
علل
- خوردن بیش از اندازه غذاهای "پورین" دار مانند حبوبات و گوشت قرمز و جگر و...
- کمبود آب بدن
- استرس و فشار روحی شدید
- تب شدید
- افزایش تولید اسید اوریک یا کاهش دفع اسید اوریک
- استفاده از بعضی داروها مثل آسپیرین
پیشگیری
ثابت نگه داشتن وزن و جلوگیری از افزایش وزن و چاقی نه تنها برای پیشگیری از این بیماری، بلکه برای پیشگیری از بسیاری بیماری‌های دیگر مفید است. اما اگر بیمار مبتلا به نقرس، اضافه وزن دارد نباید کاهش وزن سریع (حد مجاز کاهش وزن: 500 گرم در هفته) داشته باشد زیرا کاهش وزن سریع، میزان اسید اوریک را افزایش داده و موجب حادتر شدن بیماری می‌شود.
کاهش غذاهای پورین دار و روغن زیاد در رژیم غذایی، نوشیدن 2 تا 3 لیتر آب در روز و رعایت رژیم غذایی حاوی میوه و سبزیجات کافی و جایگزینی سویا به جای گوشت.
nhs.uk
