دچار شدن بوکسورها به این عارضه از دهه 1920 شناخته شده بود. اما گزارش‌های اخیر بر مبنای بررسی مغزهای بازیکنان حرفه‌ای بازنشسته شده فوتبال آمریکایی( ورزشی که با ضربات مکرر به بازیکنان همراه است) و سایر ورزشکاران که سابقه ضربات مکرر مغزی داشته‌اند، از لحاظ آسیب‌شناسی عصبی وجود این عارضه را در این افراد ثابت کرده است.
ضربات مکرر وارد بر سر در این افراد باعث برانگیخته شدن یک روند پیشرونده تحلیل بافت مغزی می‌شود که از جمله با تشکیل پروتئین غیرطبیعی tau ( که در مغز مبتلایان به آلزایمر هم دیده می‌شود) هم همراه است.
این تغییرات ممکن است ماه‌ها، سال‌ها یا حتی دهه‌ها پس از وارد شدن آخرین ضربه به مغز و پایان حرفه ورزشی فرد آغاز شود.
تحلیل رفتن مغز در این بیماری به نقصان حافظه، اغتشاش شعور، اختلال در داوری، مشکلات کنترل تکانه، پرخاشگری و نهایتا زوال عقل پیشرونده می‌انجامد.
