ستوده نزد استادانی مانند سیدمحمد مشکوة و علی‌اکبر شهابی ادامه تحصیل داد. نخستین مقاله او در سال ۱۳۱۵ با موضوع «مطالعات تاریخی و جغرافیایی - مسافرت به قلعه الموت» نوشته شد.
منوچهر ستوده در سال ۱۳۱۷ مدرک لیسانس خود را در رشته ادبیات فارسی گرفت. در همین دوره، در اداره فرهنگ گیلان و دبیرستان شرف تهران تدریس می‌کرد.
او در سال ۱۳۲۹ از رساله دکتری خود با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز» زیر نظر استاد بدیع‌الزمان فروزانفر دفاع کرد. در سال ۱۳۳۰ بنا به دعوت انجمن «فولبرایت» برای سفر مطالعاتی به آمریکا رفت و در سال ۱۳۳۱ به عضویت جامعه ملی جغرافیای آمریکا درآمد.
ستوده سال بعد به عضویت انجمن ایران‌شناسی به ریاست ابراهیم پورداوود در آمد. ارتقاء به درجه استادیاری و بعد دانشیاری دانشگاه تهران، انتقال به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، عضویت در گروه تاریخ و سرانجام ارتقاء به درجه استادی در سال ۱۳۵۴ نیز از دیگر اتفاق‌های زندگی علمی منوچهر ستوده است.
تألیفات
فهرست کتاب‌های دکتر ستوده ۵۲ جلد است. تعداد مقالات دکتر ستوده تا به امروزبه ۲۸۶ رسید. کتاب‌ها و مقالات استاد ستوده نشانهٔ دلبستگی ژرف و عمیق ایشان به تاریخ و دامنه و پیشینهٔ فرهنگ ایرانی است.
برخی از کتاب‌های ستوده عبارتند از:
- فرهنگ گیلکی با مقدمهٔ استاد ابراهیم پورداود
- فرهنگ کرمانی
- فرهنگ بهدینان با مقدمهٔ ابراهیم پورداود
- حدود العالم من المشرق الی المغرب
- دیوان امیر پازواری با همکاری محمد داودی
- مهمان نامه بخارا
- جغرافیای اصفهان
- فرهنگ سمنانی، سرخه‌ای، لاسگردی، سنگسری، شهمیرزادی
- عجایب المخلوقات و غرایب الموجودات
- قلاع اسماعیلیه در رشته‌کوه‌های البرز
- تاریخ گیلان و دیلمستان
- از آستارا تا استارباد در ده جلد شامل آثار و بناهای تاریخی گیلان و مازندران و گلستان که هر کدام قریب به هشتصد صفحه‌است
- فرهنگ نائینی
- تاریخ بدخشان
- تاریخ بنادر و جزایر خلیج فارس
- سفرنامهٔ گیلان ناصرالدین شاه قاجار
- جغرافیای تاریخی شمیران
استاد ستوده در فروردین سال ۱۳۹۵ درگذشت
آخرین بروزرسانی Jun ۲۶, ۲۰۲۳ - دوشنبه ۵ تیر ۱۴۰۲
