بدن به شدت تلاش میکند و به معنای واقعی کلمه "عرقش درمیآید" تا درجه حرارت خودش را در 37 درجه ثابت نگه دارد.
کمآبی بدن یا رطوبت زیاد هوا ممکن است کار این دستگاه خنککننده را دچار اختلال کند و درجه حرارت بدن را در عرض 10 تا 15 دقیقه به میزانهای خطرناکی تا 41 درجه سانتیگراد برساند.
چنین گرمای شدیدی ممکن است به دستگاه عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع و سایر اندامها صدمه بزند. بدون درمان گرمازدگی ممکن است مرگبار باشد.
هرکسی چه به خاطر قرار گرفتن در مدت زمان بیش از حد در محیطهای بیش از حد گرم باشد و چه به علت انجام فعالیت جسمی شدید در آب و هوای داغ مستعد گرمازده شدن است.
در گرمازدگی این علائم ظاهر خواهند شد:
- خشکی،قرمزی و داغی پوست.
- تب بالا.
- استفراغ.
- اغتشاش شعور و سردرگمی.
- حملات تشنجی در حین خنک شدن.
- ناهشیاری.
برای در گرمای سوزان خنک باقی بمانید، مهم است که به یاد داشته باشید که فعالیت جسمیتان را محدود کنید، مقدار زیادی آب بنوشید، لباسهای گشاد بپوشید، از نوشیدنیهای کافئیندار مانند قهوه که با افزایش ادرار کمآبیبدن را تشدید میکنند بپرهیزید.
به علاوه برای خنککردن محیط اطرافتان راههایی بیابید: از پنکه استفاده کنید، پنجرهها را باز کنید، و تهویه مطبوع را روشن کنید.
LiveScience, 20 June, 2007