درگذشت این استاد نامی موسیقی نواحی ایران خبر اندوهناکی بود همچنانکه سه سال قبل وقتی شنیدم استاد امرالله شاه ابراهیمی به دیار باقی شتافته است.
امرالله شاه ابراهیمی و استاد خلیفه میرزا آغا غوثی هر دو از هنرمندانی بودند که در عمده برنامه‌های موسیقی نواحی ایران، چه در تهران و چه در کرمان و چه در جشنواره‌های موسیقی ذکر و ذاکرین که به مناسبت هفته وحدت اجرا می‌شد، حضوری شور انگیز داشتند. حاج امرالله زخمه برتنبور می‌زد و با صدای پیر و حزین‌اش در گوشه‌های مهجوری که رنگ و بوی نغمه همایون داشت علی گویم و علی جویم می‌خواند و استاد خلیفه نیز به همراه دو فرزندشان که در نوازندگی دف دستی چیره داشتند از مقامات مذهبی آن دیار می‌خواندند.
استاد آغا غوثی را باید تجسم وحدت نامید، وحدت میان شیعه و سنی. وی با حضور در تمامی برنامه های ذکر و ذاکرین سعی کرد از زاویه ای هنری به این مفهوم نزدیک شود. حضور این چهره پرفروغ عرصه موسیقی نواحی در جشنواره آوینیون و اجرای دف نوازی و خوانندگی در فرانسه توجه علاقه مندان موسیقی در سراسر جهان را به این موسیقی و ساز دف جلب کرد به نحوی که در آن جشنواره به وی لقب پرنده نادر دادند. پس از آن استاد در کشورهای دیگری چون ترکیه، کلمبیا، پرو، پاناما، اکوادور، در سالن یونسکو (در پاریس)، مراکش، امارات و ایتالیا، اسپانیا و هلند و اسکاتلند حضور یافت و به نواختن و خواندن پرداخت.
وی سال‌ها در برنامه‌های جشنواره موسیقی فجر حضور داشت و اجراهایش نمادی از موسیقی محکم و استوار کردی بود. بی ریا بود و فروتن و در همان نگاه اول به دل می‌نشست.
استاد شیفته حق بود و خداوند کاری کرد که بیماری‌اش هم در سفری حق طلبانه رخ دهد. وی یکی دو ماه قبل، در حالی که به مرز هشتاد سالگی نزدیک می‌شد، در سفری به حج به سکته مغزی دچار شد و سه شنبه گذشته دعوت حق را لبیک گفت. روحش شاد و غریق رحمت حق باد
