وقوع توفان و پیامدهاى ناشى از آن در ۲۸ و ۲۹ اوت سال گذشته، ۱۶۰۰ نفر را در ایالتهاى آلاباما، مىسىسىپى و لوئیزیاناى آمریکا به کشتن داد و حدود ۳۶۰ میلیارد دلار خسارت برجاى نهاد.
مردم نیواورلئان که سال گذشته شاهد زیر آب رفتن شهرشان بر اثر وقوع توفان بودند، هنوز هم از پیامدهاى این پیشامد غیرمترقبه رنج مىبرند و دولت آمریکا را مسبب ناکارآمدى و دیرکرد نیروهاى امداد و نجات مىدانند.
درست یکسال پیش بود که جرج دبلیو بوش رییسجمهورى آمریکا پس از وقوع توفان کاترینا قول رسیدگى سریع و غیربوروکراتیک به اوضاع مردم مصیبدیده را داد، قولى که بر روى کاغذ نیز آورده شد. بوش هفتهى گذشته نیز از اختصاص میلیاردها دلار به بازماندگان حادثه سخن گفت: براى کمک به بازسازى، باید بودجهى آن را در ابتدا تأمین کرد. ما بیش از ۱۱۰ میلیارد دلار به این موضوع اختصاص دادیم. بخش زیادى از این پول صرف بىخانمانها شد، صرف هزینههاى مورد احتیاج، مرمت زیرساختهاى ویران شده و عملیات آواربردارى.
با وجود این بسیارى از مردم مىگویند که به آنها خسارتى پرداخت نشده، در ایالت لوئیزیانا که شهر نیواورلئان نیز در آن واقع است، مردم مصیبدیده هنوز چشمبراه کمک مالىاند. در ایالت مىسىسىپى ۹۸ درصد آوارها برداشته شده، ولى در ایالت مجاور یعنى لوئیزیانا بخش بزرگى از ویرانهها همچنان دست نخورده بر جاى مانده است.
گذشته از مشکلات مالى، اسکاندهى بىخانمانها نیز بدرستى صورت نگرفته است. بیش از ۵۰ هزار از بىخانمانهاى نیواورلئان هنوز هم در اتومبیلهاى قابل سکونت زندگى مىکنند و حدود ۹ هزار نفر منتظر ارائه چنین امکانى براى سکونتند.
عملیات آواربردارى نیز به کندى صورت گرفته، تا جائیکه هنوز در لاور نینث وارد Lower Ninth Ward واقع در شهر نیواورلئان، مىتوان آوارهاى ناشى از ویرانى را دید. بازسازى اگر چه در مناطق تجارى نیواورلئان صورت گرفته، ولى در مناطق سیاهپوستنشین اثر چندانى از آن به چشم نمىخورد. مردم این منطقه منتظر کمک مالى از سوى دولت یا شرکتهاى بیمه هستند و با وجود گذشت یکسال، مردم هنوز هم از عملکرد مقامات رسمى در نجات جان انسانهاى از دست رفته شکوه و شکایت دارند. اولیور توماس از شوراى شهر مىگوید: بزرگترین علت ناامیدى ما این است که آنها توان نجات دادن ما را نداشتند. اگر از توفان هم بگذریم، سئوال اینجاست که چرا مردم باید غرق مىشدند و یا اینکه بر پشت بامها از گرسنگى یا تشنگى تلف مىگشتند؟ گذشته از آمادگى براى مقابله با توفان، آنها مىباید آمادگى نجات مردم را مىداشتند.
با وجود این آمار نشان مىدهد که بسیارى از کشتگان واقعه، جان خود را پس از وقوع توفان از دست دادند. ۷۰۰ نفر مفقود شدند و ۸۵ درصد شهر به زیر آب فرو رفت. همهى اینها به این دلیل بود که سیلگیر شهر شکسته شد. مایکل چرتوف وزیر امنیت داخلى آمریکا مىگوید که شکسته شدن این سد، مایهى حیرت او را فراهم آورد.
دو تن از خبرنگاران آمریکایى بنامهاى کریستوفر کوپر و رابرت بلاک در کتاب خود زیر عنوان ”فاجعه“ مىنویسند که این موضوع بدلیل اهمال در اطلاعرسانى رخ داد، اهمالى که مسئولان نیواورلئان در آن سهمى نداشتند، بلکه مشکل از کاستىهاى موجود در واشنگتن برمىخاست. به گفتهى همین خبرنگاران، اهمال در اطلاعرسانى مشکلى است که هماینک نیز، یعنى در میانهى فصل احتمال وقوع تندبادها، برطرف نشده و باز هم وجود دارد.
dw-world