هدف از امضای پیمان شنگن پایان دادن به بازرسی‌های داخل مرزهای اتحادیه اروپا برای گذرنامه بود. در سال‌های بعد کشورهای دیگری هم به این پیمان‌نامه پیوستند.
افرادی که از کشورهای دیگر می‌خواهند به ۱۵ کشور عضو پیمان شنگن سفر کنند، تنها کافی است ویزای یکی از این کشورها را بگیرند. پس از آن در محدوده کشورهای عضو پیمان شنگن دیگر از نه از ایست بازرسی‌های مرزی خبری هست نه از صف‌های طولانی دریافت ویزا. شبیه به سفر از استانی به استانی دیگر است.
اگر می‌خواهید ویزای شنگن دریافت کنید و با آن از چند کشور عضو این پیمان‌نامه دیدن کنید باید از سفارتخانه آن کشوری که مقصد اصلی سفرتان است ویزا دریافت کنید. مثلا اگر فرانسه مقصد اصلی شماست، باید از فرانسه ویزا بگیرید.
اگر هیچ مقصد اصلی ندارید و می‌خواهید تعدادی از این کشورها را ببینید، باید از سفارتخانه کشوری که ابتدا به آن سفر می‌کنید، روادید دریافت کنید.
کشورهای عضو شنگن عبارتند از: اتریش، اسپانیا، استونی، ایسلند ، اسلوواکی، سوئیس، اسلوونی، جمهوری چک، لتونی، لهستان، لیتوانی، مالت، مجارستان، ایتالیا، آلمان، بلژیک، پرتغال، دانمارک، سوئد، فرانسه، فنلاند، لوکزامبورگ، نروژ، هلند و یونان.
- کشورهایی که به طور کامل در پیمان شنگن عضویت ندارند عبارتند از: انگلستان، ایرلند، بلغارستان، قبرس، رومانی، لیختن‌اشتاین.
کشورهای کوچک آندورا، واتیکان، سان مارینو و موناکو به دلیل موقعیت جغرافیایی‌شان، وضعیت ویژه‌ای دارند. آنها در درون حوزه‌ی شنگن قراردارند و میان آنها با کشورهای همجوارشان کنترل مرزی وجود ندارد.
