این عارضه اغلب در کودکی هنگامی که کودک میآموزد بخواند و بنویسد تشخیص داده میشود.
با این حال خوانشپریشی ممکن است ادامه یابد و خواندن و نوشتن را در بزرگسالانی که در کودکی کمکی دریافت نکردهاند، دچار اشکال کند.
علائم شایع خوانشپریشی در بزرگسالان اینها هستند:
- اجتناب کردن از خواندن و نوشتن و پنهان کردن مشکلات در این زمینه.
- اشکال در هجیکردن کلمات.
- مشکل در مدیریت زمان و مهارتهای سازمانی.
- تکیهکردن مکرر بر حافظه و مهارتهای کلامی به جای خواندن و نوشتن.
- اشتغال به حرفهای که پایینتر از تواناییهای فکری فرد است.
HealthDay News, 5 Oct., 2007