و کنسرت‌های مختلفی به صورت فردی یا به همراه ارکسترهای مجلسی برگزار کرد. پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته فلسفه، کشور فرانسه را به قصد آموختن موسیقی ایرانی ترک کرد و در ایران اقامت كرد.
دو سال بعد موسیقی غربی را کاملاً کنار گذاشت و با شوق بسیار به نواختن تار و سه‌تار نزد بهترین استادان آن زمان از جمله علی‌اکبر خان شهنازی، نورعلی برومند، داریوش صفوت، یوسف فروتن، سعید هرمزی و احمد عبادی پرداخت.
اين مستشرق، موسیقی‌پژوه و ردیف‌دان در سال ۱۹۷۸ جایزه سه‌تار در مسابقه باربد را از تلویزیون ملی ایران دریافت کرد. در همین زمان ردیف میرزا عبدالله را آوانویسی كرد که بعدها این اثر تحت عنوان «ردیف سازی موسیقی سنتی ایران»، ردیف تار و سه‌تار میرزا عبدالله، در دهه شصت از سوی انتشارات سروش به چاپ رسید تا آوانویسی نخستین ردیف تار و سه‌تار میرزا عبدالله به نام یک موزیسین خارجی ثبت شود. این ردیف البته واکنش‌هایی را از سوی برخی از محققان به دنبال داشت که از جمله آنها دکتر ساسان سپنتا بود که ردیف نوشته شده از سوی دورینگ را دارای اشتباهات فراوان دانست.
او پیش از این در سال ۱۹۷۵ رساله دکترای خود را ارائه داد که در سال ۱۹۸۳ در پاریس چاپ شد. ترجمه این رساله در سال ۱۳۸۳ بنام «سنت و تحول در موسیقی ایران» با برگردان فارسی سودابه فضایلی از سوی انتشارات توس در ایران به چاپ رسید.
سپس به مدت ۴ سال دوره آموزش فلسفه ایرانی را در انجمن حکمت و فلسفه با استادانی چون هانری کربن، ت. ایزوتسو، حسین نصر و حائری گذراند. پس از آن به مدت یک سال به تدریس فلسفه در دبیرستان رازی مشغول شد. بعد از انقلاب اسلامی به فرانسه بازگشت و وارد مرکز پژوهش‌های علمی فرانسه شد. در سن ۳۹ سالگی با گذراندن دوره دکترای دولتی به اخذ عنوان پروفسور نائل آمد و پایان نامه‌اش در دو اثر مختلف به‌نام‌های «موسیقی و خلسه» و «موسیقی و عرفان در سنت اهل حق» به زبان فارسی ترجمه شده‌است.
دورینگ، پس از بررسی بافت فرهنگی ایران‌زمین و معرفی انواع سازهای ایرانی و فن اجرای آنها به معرفی و تحلیل وجوه نظری و صوری موسیقی ایرانی پرداخته و تأثیرهای عرفان، اساطیر تاریخ و فرهنگ را به طریق علمی و امروزی بر آنها نشان داده است.
او در دوره‌آی چهارساله نیز ریاست انجمن فرهنگی ایران و فرانسه را بر عهده داشت و بعد از آن به تحقیق بر موسیقی ایران فرهنگی پرداخت و سمینارها و کنفرانس‌هایی در این سو و آن سو درباره موسیقی آذربایجان، افغانستان، تاجیکستان و نیز خراسان بزرگ ارائه داد و برخی از این پژوهش‌ها را در قالب آلبوم یا سی دی منتشر ساخت.
دورینگ با هنرمندان ایرانی نیز همکاری‌هایی داشت که از جمله آنها آلبوم راست با صدای مظفر شفیعی بود که در دو سی دی روانه بازار موسیقی شد و اجرایی نیز از این دو به صورت صحنه‌ای برگزار شد.
وی سالیان متمادی از عمر خود را صرف تحقیق و شناخت فرهنگ و موسیقی ملل شرق، بخصوص ایران، آسیای میانه، افغانستان و آذربایجان کرده‌است. دورینگ از کارشناسان انگشت شمار موسیقی ایرانی در سطح جهان است و تألیفات متعددی در این زمینه دارد.
نظر شما