مغز گردو دارای پروتئین، قند، آب و چند اسید آلی، مقدار کمی اسانس و ویتامین های A، B، C، D و E است. این میوه حاوی اسیدهای چرب مفید و املاح معدنی نظیر کلسیم، پتاسیم، منیزیم و فسفر است، تا جایی که در برخی منابع، میزان فسفر آن را در رده منابع غنی ذکر می کنند. گردو از نظر طب سنتی ایران گرم و خشک است و از روغن آن برای پختن غذا استفاده می شود (که البته به سادگی اکسید می شود)، گردو درمان کننده بیماریهای ریوی است و مصرف آن برای پایین آوردن کلسترول خون نافع است. مصرف گردو از تشکیل سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا جلوگیری می کند.
از آنجایی که گردو حاوی کلسیم، فسفر و منیزیم است مصرف آن به منظور پیشگیری از پوکی استخوان، بسیار توصیه می شود. از مخلوط گردو با عسل و شیر، معجونی به دست می آید که برای افرادی که از لاغری مفرط و ضعف رنج می برند مفید بوده و برای ورزشکاران میان وعده بسیار عالی به شمار می آید.
این میوه برای بالا بردن قوای جنسی نیز کاربرد دارد و مربای آن ملین بوده و در کاهش درد نافع است. به خانم ها به خصوص در دوران بارداری و شیردهی و به دانش آموزان مصرف روزانه گردو همراه با سایر مغز های گیاهی بسیار توصیه می شود. مصرف گردو به افرادی که تری گلیسرید خون بالایی دارند توصیه نمی شود.
اهمیت کلسیم
کلسیم ماده معدنی ضروری برای ساختن و حفظ استخوان های محکم، دندان های سالم و عضلات و بافت های سالم است.
مصرف مقادیر زیاد کلسیم در سنین پایین به خصوص در دوره نوجوانی، برای حفاظت از استخوان ها در سال های بعدی زندگی و جلوگیری از پوکی استخوان مهم است. توده استخوانی تا حدود ۳۰ تا ۳۵ سالگی به رشد خود ادامه می دهد. کلسیم موجود در شیر، ماست و سایر فرآورده های لبنی به ساخته شدن توده استخوانی کمک می کند.
این ماده معدنی همچنین در سبزی های دارای برگ سبز، بنشن و میوه ها و مغزهای خوراکی مانند بادام یافت می شود. ما حداقل به ۵۵۰ میلی گرم کلسیم در روز نیاز داریم، هر چند که با افزایش سن این نیاز بیشتر می شود
