اما صربستان، روسیه و تعدادی از کشورهای جهان که نگرانی‌هایی از بابت جنبشهای جدایی طلب در داخل دارند، این اقدام را محکوم کردند و شاید بتوان گفت که جهان در واکنش به این رخداد دو پارچه شده است.
آمریکا و قدرتهای اروپایی با تاکید بر اینکه تایید استقلال کوزوو به معنای تایید اقداماتی مشابه در سایر نقاط جهان نیست سعی کردند تا به نوعی مانع گسترش این قضیه به سایر نقاط جهان و حتی بالکان شوند .از سوی دیگر اسپانیا که عضو اتحادیه اروپاست و نظامیان این کشور در قالب نیروهای ناتو در کوزوو حضور دارند به شدت با این امر مخالفت کردو در مقابل ترکیه علیرغم سابقه مبارزه طولانی با کردهای جدایی خواه در جنوب این شور از استقلال کوزوو حمایت کرد.
مقامات آمریکایی نیز برخوردهایی ضد و نقیض با این موضوع داشتند. از یک سو جرج بوش طی یک پیام رسمی به فاتمیر سجدیو رییس جمهور کوزوو استقلال این کشور را تبریک گفت و از سوی دیگر کاندالیزا رایس در بیانیه ای شخصی بر تداوم روابط آمریکا و صربستان تاکید کرد .اما با وجود این فوجیسلاو کاستانیکا نخست وزیر صربستان سفیر این کشور را از آمریکا فرا خواند و تاکید کرد که کوزوو از زمان قرون وسطی بخشی از این کشور بوده است .تومیسلاو نیکولیچ رهبر حزب ملی گرای رادیکال صربستان نیز عنوان کرد :" آمریکا و اتحادیه اروپا کوزوو را از ما می دزدند و همه باید به این موضوع واقف شوند ".
برخی دیگر از اعضای اتحادیه اروپا از جمله قبرس رومانی و اسلواکی نیز از قبول استقلال کوزوو سر باز زدند .در روسیه ،پارلمان این کشور در یک بیانیه ضمن مخالفت با این قضیه اشاره کرد که این تمایل وجود دارد که استقلال دو منطقه آبخازیا و اوستیای جنوبی در گرجستان به رسمیت شناخته شود .
همشهری امارات
