آشنایی با اتریش

این کشور با کشورهای آلمان و جمهوری چک از شمال، اسلواکی و مجارستان از شرق، اسلوونی و ایتالیا از جنوب و سوئیس و لیختن‌اشتاین از غرب همسایه است.

قسمت اعظم اتریش را کوه‌های آلپ و سایر کوهستان‌ها در قسمت غرب و جنوب در برگرفته، قسمت‌های شرقی و شمالی آن نسبتا کم ارتفاع هستند. آب و هوای اتریش در زمستان‌ها سرد و در تابستان‌ها ملایم همراه با بارندگی نسبتا زیاد است.

سرزمین فعلی اتریش از قرن چهارم پیش از میلاد مسکن قوم سلت بوده است. در همان قرن این سرزمین بدست رومی‌ها افتاد و طی قرن‌ها مرکز تاخت و تاز مهاجمان شد.

اتریش از سال ۱۴۵۳ عنوان دوک نشین پیدا کرد. در سال ۱۹۱۴ که آغاز جنگ جهانی اول بود اتریش نقش بزرگی در آن داشت. بهانه‌ای که باعث برافروختن آتش جنگ شد قتل فرانتس فردیناند، ولیعهد اتریش، در سفری به صربستان بود.

او بدست یک دانشجوی صربی بنام پرنزیپ ترور شد. دولت اتریش پس از این واقعه خواستار اعزام نمایندگانی برای تحقیق شد ولی با مخالفت صربستان، اتریش در بیست و هشتم ژوئیه سال ۱۹۱۴ به آن کشور اعلان جنگ داد.

با شروع جنگ روسیه به نیروهای خود آماده باش داد و در پی آن آلمان به حمایت از اتریش وارد جنگ شد. در سال‌های اولیه پیروزی بیشتر با متحدین (اتریش، آلمان، عثمانی، بلغارستان) بود ولی سرانجام شکست‌ها آغاز شد. در اواخر سال ۱۹۱۸ اتریش شکست نهایی را پذیرفت.

در سال ۱۹۳۸ همزمان با اوج پیشرفت هیتلر و نازیسم در آلمان، نازی‌ها اتریش را تحت اشغال خود درآورده و تا پایان جنگ دوم این الحاق وجود داشت. درسال ۱۹۴۵ اتریش بوسیله متفقین تسخیر شد و بار دیگر دارای حکومت جمهوری شد.

اتریش در سال ۱۹۹۵ عضو اتحادیه اروپا شد اما از نظر قانون اساسی همانند برخی دیگر از کشورها چون سوئد بی‌طرف باقی ماند.

نام ها: کورت والد هایم / یورگ هایدر / آرنولد شوارزنگر / ارنست هاپل /یوزف‌هایدن  / گوستاو کلیمت / لودویگ ویتگنشتاین /  فریدریش ‌فون‌ هایک

 مکان‌ها: وین / کتابخانه ملی جمهوری اتریش / قله هرمان بوهل / مترو وین   
هنر: سینمای اتریش

       سیاست در اتریش

مجلس اتریش در پایتخت این کشور، وین، مستقر است. اتریش در سال ۱۹۲۰ به کشوری جمهوری بر پایه دموکراسی پارلمانی تبدیل شد.

رئیس حکومت در این کشور رئیس جمهور یا به بیانی دقیق‌تر رئیس فدرال‌ است که به طور مستقیم با رای مردم انتخاب می‌شود. دوره ریاست او شش ساله است.

دولت از رئیس دیوان عالی، معاون رئیس دیوان عالی کشور و وزراء  تشکیل یافته است. هر ایالت دارای یک حکومت و نظارت منطقه‌ای هستند.

فرمانداری‌ها و بخشداری ها تحت اداره دولت نیستند و قوانین مستقل خود را دارند. در کشور اتریش تقسیم سازمانی و نهادی بین کلیسا و دولت وجود دارد.

قوه قانون‌گذاری اتریش از دو مجلس تشکیل شده است. مجلس ملی که ۱۸۳ نماینده آن را شهروندان بالای ۱۶ سال اتریش برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌کنند. و مجلس بوندسرات که مجلس بالادستی است و ۵۸ عضو آن برای دوره‌ای شش ساله انتخاب می‌شوند.

رئیس‌جمهور این کشور در حال حاضر هینس فیشر است که در سال ۲۰۰۴ میلادی انتخاب شد. آلفرد گوشنبرگ نخست‌وزیر کنونی این کشور است که در سال ۲۰۰۶ به این سمت انتخاب شد.

اقتصاد در اتریش

تولید ناخالص داخلی این کشور ۷/۳۱۹میلیارد دلار است که ۶/۱درصد آن در بخش کشاورزی، ۴/۳۰درصد در بخش صنعت و ۳/۶۷درصد در بخش خدمات تولید می‌شود.

سه میلیون و ۵۶ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. نرخ بیکاری در این کشور ۳/۴درصد است و ۹/۵ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در اتریش ۹/۱درصد است.

محصولات صادراتی اتریش را ماشین‌آلات و تجهیزات، تجهیزات موتوری وسایل نقلیه، کاغذ، محصولات فلزی، مواد شیمیایی، آهن و فولاد، منسوجات و مواد خوراکی است که به کشورهای آلمان (۲/۳۰ درصد)، ایتالیا (۹ درصد)، آمریکا (۹/۵درصد) و سوئیس (۷/۴درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، وسایل نقلیه موتوری، مواد شیمیایی، محصولات فلزی و نفت و محصولات نفتی است که از کشورهای آلمان(۵/۴۵ درصد)، ایتالیا (هفت درصد)، سوئیس (۵/۴درصد) و هلند (۱/۴درصد) وارد می‌شود.

مردم اتریش

جمعیت این کشورهشت میلیون و ۱۹۹ هزار و ۷۸۳ نفر است که میانگین سنی آنها۳/۴۱ سال است. امید به زندگی در بدو تولد در این کشور برای زنان ۲۶/۸۲ سال و برای مردان ۳۲/۷۶ سال است.

۷۳/۶درصدازمردم این کشور پیرو کلیسای کاتولیک رم،۷/۴درصد پروتستان، ۲/۴درصد مسلمان هستند. زبان رسمی این کشور آلمانی است اما در برخی فدرال‌ها زبان‌های دیگری هم به عنوان زبان رسمی شناخته می‌شوند.

ارتباطات در اتریش

در اتریش علاوه بر تلویزیون ملی، تلویزیون‌های خصوصی هم رواج دارند. اولین تلویزیون خصوصی این کشور در سال ۲۰۰۰ میلادی راه‌اندازی شد. رادیوهای خصوصی هم از دهه ۹۰ میلادی در این کشور راه‌اندازی شدند.

خواندن روزنامه در هر روز برای خیلی از اتریشی‌ها یک قانون است. اغلب روزنامه‌های این کشور را بخش خصوصی منتشر می‌کند.

اتریش در یک نگاه