در این مراسم که رئیس دانشگاه تهران، روسای پیشین دانشگاه، معاونان و استادان دانشگاه تهران حضور داشتند ابتدا دکتر سعید رضا عاملی، رئیس دانشکده مطالعات جهان در سخنان کوتاهی با قدردانی از همه کسانی که در تاسیس این دانشکده از ایده تا اجرا و اکنون تحقق کامل آن دست اندرکار و حامی بوده‌اند، تفکر راه اندازی مطالعه کشوری راتجربه‌ای تازه در ایران ذکر کرد و گفت: حدود 9سال پیش ایده راه اندازی مطالعات کشوری مطرح شد که گروهی از همکاران کار بررسی این نوع مطالعات را در جهان شروع کردند تا با آگاهی از کارهای انجام شده در این حوزه، این نوع مطالعه را با نگاه ایرانی راه اندازی کنند.
وی در ادامه با توجه به شرایط کنونی افزود: متاسفانه اکنون بین علم و عمل فاصله زیادی وجود دارد که برای از بین رفتن این فاصله باید کوشید تا با ارائه چهره ای خندان از علم، آن را وارد بطن جامعه کرد.
در ادامه دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس مجلس شورای اسلامی با اشاره به فلسفه شناخت خود و دیگران و اهمیت آن گفت: در گذشته در ایران افرادی نگاه خود را به غرب معطوف می داشتند و به جای شناخت غرب، در دام جاذبه های آن گرفتار می آمدند و دنباله رو و مبلغ فرهنگ و اندیشه غرب می شدند که نتیجه آن مجذوبیت خواص، غرب زدگی عوام بود. اگر خواص غرب را می شناختند، عوام غرب زده نمی شدند.
دکتر حداد عادل با انتقاد از نحوه شناخت ایرانیان از خود، افزود: حتی در خودشناسی نیز بسیاری از روشنفکران ما چشم به دانش و کارها و آثار غربی در باره ما دوخته اند و به جای آنکه برای شناخت ایران و ایرانی با تحمل سختی ها تلاش کنند و با عشق جلو بروند نگاه شان به این است که فلان ایران شناس یا شرق شناس درباره ایران چه گفته یا چه نوشته است.
رئیس مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: برای کار خوب و تاثیر گذار باید با عشق جلو رفت و بی وقفه و در هر شرایطی کار کرد تا نتیجه بدهد و دیگران هم از آن بهره مند شوند.
وی در ادامه سخنان خود، حرکت آغاز شده در دانشکده مطالعات جهان را ستود و آنان را نوعی مطالعه لازم و آگاهانه توصیف کرد.
دکتر حداد عادل ابراز داشت: همه چیز حاکی از آن است که حرکت آغاز شده با آگاهی کامل و براساس خلا و نیازی که در کشور وجود داشته، بود ه است که همین ویژگی خود نوعی موفقیت برای عرصه علمی کشور است.
رئیس مجلس شورای اسلامی در پایان با ابراز خوشحالی از حضور خود در جمع دانشگاهیان گفت: از افتخارات من این است که به دانشگاه تهران تعلق دارم ودر هرجا وهر پستی که باشم ، باز هم با تمام وجود خود را متعلق به دانشگاه تهران می‌دانم و از هر تلاش وکوشش چشمگیری در این محیط آموزشی خوشحال می‌شوم زیرا دانشگاه تهران، "مادر" همه دانشگاه‌های ایران است، امیدوارم این مادر همیشه جوان و بارور بماند.
