آشنایی با توگو

این کشور که در جنوب خلیج گینه قرار گرفته است در قرن نوزدهم میلادی مستعمره آلمان شد. پس از جنگ جهانی اول انگلیس و فرانسه به طور مشترک زمام امور در توگو را در دست گرفتند.

بعد از جنگ جهانی دوم مردم قسمت تحت سلطه توگو رای به پیوستن به غنا دادند و بخش فرانسوی تبدیل به مستعمره فرانسه شد. این بخش در سال 1960 استقلال یافت.

سیاست در توگو

رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است. او با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود اما هیچ محدودیتی برای انتخاب دوباره او وجود ندارد.

نخست وزیر رئیس کابینه وزرا است که رئیس جمهور او را تعیین می‌کند. وزرا را رئیس جمهور و نخست وزیر به طور مشترک انتخاب می‌کنند.

مجلس این کشور 81 کرسی دارد که نمایندگانش با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

اقتصاد در توگو

تولید ناخالص داخلی این کشور 132/5میلیارد دلار است. یک میلیون و 32 هزار نفر نیروی کار آن را تشکیل می‌دهند.

32 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال 2007 نرخ تورم در این کشور 3 درصد بود.

محصولات صادراتی آن شامل کالاهای ترانزیتی، پنبه، فسفات، قهوه و کاکائو است که به کشورهای غنا (7/16 درصد)، بورکینافاسو (4/14 درصد)، بنین (1/9 درصد)، مالی (8/5درصد)، آلمان (4/5 درصد)، هند (6/4درصد) و هلند (6/4 درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی توگو شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد غذایی و محصولات نفتی است که از کشورهای چین (8/29 درصد)، انگلیس (9/10 درصد)، فرانسه (9/8 درصد)، هلند (6 درصد)، بلژیک (8/5درصد)، آمریکا (6/4درصد) و استونی (2/4 درصد) وارد می‌شود.

مردم توگو

جمعیت این کشور حدود پنج میلیون و 859 هزار نفر با میانگین سنی 19 سال است. امید به زندگی برای زنان 60 و برای مردان 56 سال است.

29 درصد از مردم این کشور مسیحی، 20 درصد پیرو اسلام هستند. زبان رسمی این کشور فرانسوی است.

توگو در یک نگاه