آشنایی با وانواتو

این کشور در شمال استرالیا، غرب فیجی و جنوب جزایر سلیمان قرار دارد. این کشور نخستین سرزمینی بود که اقوام ملانزیایی در آن سکونت کردند.

اروپایی‌ها از قرن هجده میلادی سکونت در آن را آغاز کردند. انگلیس و فرانسه بخش‌هایی از این سرزمین را از آن خود کردند. در سال ۱۹۰۶ این دو کشور به تفاهم رسیدند که به صورت مشترک بر این جزایر حکمرانی کنند.

در دهه ۷۰ میلادی وانواتو استقلال خود را به دست آورد و در سال ۱۹۸۰ جمهوری وانواتو تشکیل شد.

سیاست در وانواتو

رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است. او با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود.

نخست وزیر رئیس دولت است که معمولا رئیس حزب اکثریت در مجلس قانونگذاری این کشور است.

مجلس قانونگذاری این کشور ۵۲ کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌شوند.

اقتصاد وانواتو

تولید ناخالص داخلی این کشور ۸۹۷ میلیون دلار است. ۷۶ هزار و ۴۱۰ نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

نرخ بیکاری در وانواتو 7/1 درصد است. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم 9/3 درصد بود.

محصولات صادراتی این کشور شامل مغز نارگیل، گوشت قرمز، کاکائو، الوار و قهوه است که به کشورهای تایلند (6/59 درصد)، هند (8/16 درصد) و ژاپن (5/11 درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد غذایی و سوخت است که از کشورهای استرالیا (6/20 درصد)، ژاپن (7/19 درصد)، سنگاپور (1/12 درصد)، نیوزیلند (8/8 درصد)، فیجی (7/7 درصد)، چین (4/7درصد) و کالدونیای جدید (3/4 درصد) وارد می‌شود.

مردم وانواتو

جمعیت این کشور حدود ۲۱۵ هزار نفر با میانگین سنی ۲۴ سال است. امید به زندگی برای زنان ۶۵ و برای مردان ۶۲ سال است.

بیش از ۱۰۰ زبان محلی در این کشور وجود دارد. انگلیسی و فرانسوی هم به صورت محدود استفاده می‌شود.

وانواتو در یک نگاه