آشنایی با کاستاریکا

این کشور از شمال با نیکاراگوئه و از جنوب غربی با پاناما همسایه است. در شرق این کشور دریای کارائیب و در غرب آن اقیانوس آرام قرار دارد.

نام کاستاریکا اسپانیایی و به معنی ساحل غنی است. قبل از ورود اروپائی‌ها به قاره آمریکا مردمان مایان و آزتک در آمریکای مرکزی می‌زیستند.

در قرن شانزدهم میلادی اسپانیا این کشور را مستعمره خود کرد. در سال ۱۸۲۴ پایتخت آن به سن خوزه منتقل شد. کاستاریکا از ۱۸۴۰ کشوری مستقل بوده است.

سیاست در کاستاریکا

رئیس حکومت و رئیس دولت در این کشور رئیس جمهور است. او و معاون اولش با رای مردم برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌شوند که قابل تمدید نیست.

مجلس این کشور ۵۷ کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای چهار ساله انتخاب می‌شوند.

اقتصاد در کاستاریکا

تولید ناخالص داخلی در این کشور ۴۵.۷۷ میلیارد دلار است. یک میلیون و ۹۲۰ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

نرخ بیکاری در این کشور ۴.۶ درصد است. ۱۶ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن ۹.۴ درصد بود.

محصولات صادراتی این کشور شامل موز، آناناس، قهوه، هندوانه، شکر، غذاهای دریایی، قطعات الکترونیکی و تجهیزات پزشکی است که به کشورهای آمریکا (۲۷.۵ درصد)، هلند (۱۲.۲ درصد)، چین (۱۱.۷ درصد)، انگلیس (۶.۲ درصد) و مکزیک (۵.۸ درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل مواد خام، کالاهای مصرفی، کالاهای اساسی، نفت و کالاهای ساختمانی است که از کشورهای آمریکا (۴۱.۲ درصد)، ونزوئلا (۵.۴ درصد)، مکزیک (۵.۲ درصد)، ایرلند (۵ درصد)، ژاپن (۴.۹ درصد)، برزیل (۴.۳ درصد) و چین (۴.۱ درصد) وارد می‌شود.

مردم کاستاریکا

جمعیت این کشور حدود چهار میلیون و ۱۹۶ هزار نفر با میانگین سنی ۲۷ سال است. امید به زندگی برای زنان ۸۰ و برای مردان ۷۵ سال است.

۹۴ درصد از مردم آن سفیدپوست هستند. زبان رسمی این کشور اسپانیایی است. حدود ۷۶ درصد از آنها مسیحی کاتولیک هستند.

کاستاریکا در یک نگاه