اصطلاح فوتبال را دانشجویان اعزامی به اروپا وارد زبان فارسی کردند. فوتبال اولین‌بار توسط انگلیسی‌های مقیم ایران در تهران و ملوانان خارجی در بنادر کشور بازی شد.
در سال ۱۲۸۶ شمسی، وزیرمختار انگلیس در ایران به منظور ایجاد حس رقابت در بازیکنان و جنبه رسمی دادن به بازی‌ها ۱جام برای فوتبال تهیه کرد و اولین دوره رسمی مسابقه فوتبال در همان سال انجام شد. در بازی‌های تیم‌های انگلیسی هیچ ایرانی شرکت نداشت. کریم زندی اولین ایرانی بود که در سال‌های ۱۲۸۷تا ۱۲۹۵در آن تیم‌ها بازی کرد.
حدود سال ۱۲۹۹فوتبال به صورتی پراکنده و کاملا ابتدایی در زمین‌های حاشیه تهران بازی می‌شد. در سال ۱۳۰۰انجمن ترقی و ترویج فوتبال در تهران تاسیس شد و برگزاری مسابقات فوتبال را بر عهده گرفت.
اولین بار مدرسه آمریکایی - البرز فعلی - آموزش فوتبال را به دانش آموزان آغاز کرد. در سال ۱۳۰۸ اولین مسابقه خارجی فوتبال با تیم بادکوبه شوروی در تهران برگزار شد.
سال ۱۳۱۲، سال پیشرفت تشکیلات ورزش در مدارس و فوتبال در ایران است. در سال۱۳۱۳ انجمن ملی تربیت بدنی و پیشاهنگی تشکیل شد تا متصدی اداره امور تربیت بدنی و ورزش در خارج از مدارس باشد. در سال ۱۳۱۵ تعداد تیم‌ها ۳۶۷ تیم در ۲۹استان و شهرستان بود که در مقایسه با سال ۱۳۱۴ که ۱۵۲ تیم فوتبال وجود داشت، قابل توجه است.
در سال ۱۳۱۶حسین صدقیانی پس از بازگشت از اروپا مسئول آموزش و گسترش فوتبال شد. از کارهای صدقیانی تشکیل تیم ملی و اعزام آن به افغانستان بود. سال ۱۳۱۸ را می‌توان یکی از نقاط عطف ورزش بویژه فوتبال در ایران دانست. ورزشگاه امجدیه (شیرودی فعلی) در این سال تکمیل شد و به شکلی درآمد که امروز وجود دارد. در ۱۲اسفند سال ۱۳۲۵ فدراسیون فوتبال ایران تاسیس شد و سال بعد به عضویت فیفا پذیرفته شد.
اولین تیم‌ملی فوتبال ایران در سال ۱۳۰۵ به سرپرستی میرمهدی ورزنده برای سفر به بادکوبه تشکیل شد و برای انجام چند مسابقه به آذربایجان شوروی سفر کرد. از بازیکنان این تیم که در حقیقت ستارگان فوتبال ایران در سال‌های ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۴بودند می‌توان از خان سردار، پل هراند، شکوه رضا کلانتری، حسین سردار، احمد سردار، حسین صدقیانی، علی امیر اصلانی، حسن مفتاح و رضا هدایتی نام برد.
دوره دوم تشکیل تیم ملی فوتبال از سال ۱۳۱۴با اشغال نظامی ایران توسط ارتش‌های متفقین پایان یافت. در این دوره تیم ملی ایران دومین سفر خارجی خود را به افغانستان انجام داد. این تیم به سرپرستی حسین صدقیانی از بازیکنان باشگاه‌های معروف تهران همچون طوفان، تدین، نیک نام و تهران تشکیل شد. معروف‌ترین این بازیکنان عبارت از: مصطفی بهارمست، اکبر حیدری، عبدالله کوهستانی، احمد خطیبی، محمد بلورفروشان، گلبو ناصر، جعفر اخوان و عباس فرزانگان.
از سال ۱۳۲۱مقارن با اشغال ایران، فوتبال شکل تازه‌ای به خود گرفت. در این دوره تیم ملی ایران در مسابقه‌ای با تیم ارتش انگلستان که از بازیکنان ملی پوش چون منین، میگر و بیک استفاده می‌کرد در امجدیه مسابقه داد که برای اولین بار به طور رسمی بلیت فروخته شده.
بازیکنان تیم ایران که عبارت‌بودند از: مین‌باشیان، حاجیان، عباس غریب، عزیز فرزانگان، ملک‌شاهی، عباس تنیده‌گر و... در این دوره توسط حسین صدقیانی سرپرستی می‌شدند.
در سال‌های ۱۳۲۷تا مسابقات جام‌جهانی ۱۹۹۸فرانسه فوتبال ایران فراز و نشیب بسیاری را پشت سر گذاشت. مسابقات سراسری در این دوران آغاز شد و از دهه ۱۳۵۰با عنوان جام تخت‌جمشید با نظم و انسجام تداوم یافت. با آغاز جام ملت‌های آسیا تیم ملی فوتبال ایران در این مسابقه شرکت کرد و در سال‌های ۱۳۴۵تا ۱۳۵۵در اوج فوتبال آسیا قرار گرفت و دوران طلایی خود را آغاز کرد.
تیم ایران در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی ۱۹۷۸شرکت کرد و برای اولین بار به این دوره از مسابقات راه یافت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی فوتبال ایران با پایان جنگ تحمیلی سیر صعودی خود را آغاز کرد
