آشنایی با قرقیزستان

این کشور از شمال با قزاقستان، از غرب با ازبکستان، از جنوب غرب با تاجیکستان و از شرق با چین همسایه است. قرقیزستان کشوری کوهستانی است که مردم آن با کشاورزی و دامپروری روزگار می‌گذرانند.

تا پیروزی کمونیست‌ها در شوروی سابق، قرقیزستان بخشی از ترکستان روسیه بود. سپس در سال 1926 یکی از جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی شد.

قرقیزستان پس از فروپاشی شوروی در سال 1991 مستقل شد و عسگر آقایف، رهبر حزب کمونیست قرقیزستان، به ریاست جمهوری این کشور رسید. او تا سال 2005 بر مسند قدرت بود. در این سال با شورش مردم به روسیه پناهنده شد.

این کشور منابع خوبی از نفت و گاز دارد. با این حال سطح زندگی مردم این کشور پایین و نرخ بیکاری بالا است.

سیاست در قرقیزستان

رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است و نخست وزیر، رئیس دولت. نخست وزیر اعضای کابینه را معرفی می‌کند. وزرای دفاع و اطلاعات را رئیس جمهور تعیین می‌کند.

رئیس جمهور با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. نخست وزیر را حزبی که در مجلس بیش از 50 درصد از آرا را به دست آورد معرفی می‌کند. اگر هیچ حزبی نتواند بیش از نیمی از آرا را به دست آورد، رئیس جمهور حزبی را که باید نخست وزیر را تعیین کند، مشخص می‌کند.

مجلس ملی این کشور 90 کرسی دارد. نمایندگان این مجلس با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

اقتصاد در قرقیزستان

محصولات صادراتی این کشور شامل پنبه، پشم، گوشت، تنباکو، طلا، مس، اورانیوم، گاز طبیعی، هیدرو کربن‌ها، ماشین‌آلات و کفش است که به کشورهای سوئیس، قزاقستان، روسیه، افغانستان  و چینصادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل نفت و گاز، ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی و مواد غذایی است که از کشورهای چین ، روسیه و قزاقستان وارد می‌شود.

مردم قرقیزستان

دین ۷۵ درصد از مردم آن اسلام و زبان‌های رسمی این کشور قرقیزی و روسی است.

قرقیزستان در یک نگاه