در ابتدا این ورزش مینی‌تونت نامگذاری شده بود و دلیل انتخاب این نام برای همگان، نامعلوم بود. مورگان با استفاده از توئی توپ بسکتبال که به دلیل سبکی وزن به دست‌ها آسیب نمی‌رساند، بازی را شروع کرد.
در اسپرینگ فیلد، دکتر آ هالاستید با مشاهده بازی، مینی‌تونت را به والیبال تغییر نام داد. در آغاز برای بازی والیبال قوانین خاصی تدوین نشده بود، هر گروه و در هر کشوری بر میل خود و به طریق مختلف با توپ بازی می‌کردند. رفته رفته والیبال در مناطق و نواخی مختلف جهان گسترش یافت.
در سال ۱۹۰۰ پذیرفته شد که امتیازات هر ست بازی ۲۱ امتیاز باشد.
در سال۱۹۱۲ سیستم چرخش به تصویب رسید.
در سال ۱۹۱۷ پذیرفته شد که ست بازی ۱۵ امتیاز باشد.
در سال ۱۹۲۱ موافقت شد که هر تیم با ۳ ضربه توپ را به طرف دیگر بفرستد.
در سال ۱۹۲۳ اندازه زمین بازی ۹در ۱۸متر تعیین شد.
در سال ۱۹۸۱ تعداد بازیکنان هر طرف زمین ۶ نفر پیشنهاد شد که مورد قبول عامه قرارگرفت.
هر ۴ سال یکبار در کنگره بین‌المللی والیبال تغییرات در قوانین بازی به تصویب می‌رسد.
اولین کشور خارجی که والیبال را پذیرفت، کانادا بود و بعد به سال ۱۹۰۵ کوبا، ۱۹۰۹ پورتوریکو، ۱۹۱۰ فیلیپین، ۱۹۱۲ اوروگوئه، ۱۹۱۳ چین و ۱۹۱۷ ژاپن و به تدریج از سال ۱۹۱۴ به بعد توسط سربازان قوای آمریکا و مستشاران و اشخاص دیگر، به کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه، چکسلواکی، لهستان، شوروی و بلغارستان و سایر کشورها معرفی شد.
