یافته‌های گروهی از پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه سنت‌لوئیس در آمریکا حاکی از آن است که این درمان ترکیبی تقریبا دو برابر درمان‌های استاندارد در کنترل اثرات ویروس هپاتیت C بر کبد کارآیی دارد.
ریباویرین به صورت خوراکی و اینترفرون alpha-2B به صورت تزریق زیرپوستی تجویز می‌شود.
این بررسی بر روی 500 بیمار هپاتیت C انجام شد که 77 درصد آنها به مرحله فیبروز (فیبری‌شدن) شدید کبد رسیده بودند.
دکتر بروس آر بیکن ، رئیس بخش بیماری های گوارشی و کبدی و سرپرست این تحقیق گفت:" نتایج استفاده از این روش درمانی برای روی افراد مقاوم به سایر درمان‌ها بسیار امیدوارکننده است."
این یافته‌ها در اجلاس سالانه انجمن مطالعات بیماری‌های کبدی آمریکا در بوستون اعلام خواهد شد.
یک تحقیق دیگر بوسیله پژوهشگران همین دانشگاه نیز نشان داده است این شیوه درمانی موفق شده است بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن C می‌تواند آسیب کبدی ناشی از بیماری را برطرف کند.
ویروس هپاتیت C معمولا از طریق فراورده‌های خونی آلوده و یا اشتراک سوزن‌های آلوده در معتادان تزریقی منتقل می‌شود.
اغلب افراد هنگامی که برای اولین بار به هپاتیت C آلوده می‌شوند،احساس بیماری نمی‌کنند،اما ویروی در کبد آنها سکنی می‌گزیند و باعث التهاب مزمن کبد می‌شود.
گرچه بیمار سال ها بی‌علامت باقی می‌ماتد، اما نهایتا بیماری مزمن کبدی و نارسایی کبدی و در مواردی سرطان کبد بروز می‌کند.
