زندگینامه: محمد قریب (۱۲۸۸ - ۱۳۵۳)

وی در سال 1314 نخستین ایرانی بود که توانست در کنکور انترنی بیمارستان پاریس موفق شود. وی در سال 1315 ازدواج  کرد ود ر سال 1317 به ایران بازگشت .

پس از طی نمودن دوره سربازی در سال 1319 به عنوان دانشیار طب اطفال در دانشگاه  تهران به فعالیت علمی مشغول شد.

 وی ابتدا در بیمارستان رازی به اداره بخش اطفال مشغول شد و بعد از آن به بیمارستان هزار تختخوابی آمد و بخش اطفال  آن را  دایر  کرد. وی در سال 1319 کتاب "بیماری‌‌های کودکان" را به چاپ رساند و در سال 1335 با همکاری آقای دکتر اهری آن را با اطلاعات جدید تجدید چاپ کرد.

دکتر قریب در سال 1321 به دریافت نشان عالی دولت فرانسه شد و در سال 1350 به عضویت هیئت مدیره انجمن بین المللی بیماریهای کودکان در آمد. همچنین در آخرین سالهای عمر وی موفق به نشان درجه اول فرهنگ از وزارت آموزش و پرورش شد.

دکتر  قریب اولین تعویض خون را در ایران انجام دادند و از بنیانگذاران انتقال خون در ایران بود.

از مهمترین اقدامات ایشان بنیانگذاری و تأسیس اولین بیمارستان تخصصی کودکان یعنی بیمارستان مرکز طبی کودکان  به  همراه دکتر اهری بود که ایشان این اقدام را در زمان بازنشستگی خود انجام دادند.

مرحوم دکتر قریب در حین فعالیت علمی فعالیت سیاسی و اجتماعی نیز داشت به گونه‌ای که در کلاس درس از  اقدامات رژیم شاه  انتقاد  می‌کرد و پس از واقعه 28 مرداد 32 نیز بدنبال امضای یک بیانیه به همراه 10 تن دیگر از اعضاء هیئت علمی دانشگاه مانند مهندس بازرگان، دکتر سحابی و دکتر نعمت‌الهی به دستور شاه از دانشگاه اخراج شد که این موضوع باعث افزایش محبوبیت او در بین دانشجویان و جامعه دانشگاهی شد.

مرحوم دکتر قریب در سال 1351 به دفع خون از دستگاه ادراری)مبتلا شدند که بعدها تشخیص سرطان مثانه داده شود و اقدامات درمانی انجام شده درایران و آمریکا تأثیر چندانی بر بیماری ایشان نداشت.

او سرانجام در روز سه شنبه اول بهمن ماه 1353 در بیمارستان مرکز طبی کودکان محل خدمت خود دار فانی را وداع کرد و طبق وصیتش در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شدند.

منبع: سایت مرکز طبی کودکان