شاید از همین روست که «آرتور دوگوبینو» می‌نویسد: «شهری همچون اصفهان ساخته نمی‌شد و چنین هنرهایی شکوفا نمی‌گشت، اگر پادشاهان و معماران بناهای پایتخت (منظور اصفهان) روزها و شب‌های خود را صرف شنیدن داستان‌های شگفت‌انگیز مربوط به فرشتگان نکرده بودند».
کاخ چهلستون اصفهان یکی از کاخ‌های مهم سه‌گانه باقی‌مانده از عصر صفوی است که هر چند در مقایسه با کاخ‌های پادشاهان پیشین عظمت کمتری داشت، اما به خاطر تزئینات بی‌نظیرش بسیار جذاب بود.
«مبارک‌ترین بناهای دنیا» مصرع آخر شعری است که به حساب حروف ابجد، سال اتمام بنا را بازگو می‌کند و در کتیبه‌ای در کاخ از زیر گچ بیرون آمد. سال 1057 هجری! کاخ چهلستون شامل تالار سلطنتی، ایوان و چندین اتاق مرتبط با یکدیگر است و از جمله زیبایی‌های این کاخ، آیینه‌کاری‌ها، گچ‌بری‌ها و نقاشی‌های عالی آن است.
تا قبل از اینکه ایوان کاخ چهلستون ساخته شود، تمام ایوان‌های بناها از سه طرف محصور بوده‌اند و فقط یک جانب آنها باز بوده است، اما در این ایوان، سه طرف باز و یک طرف بسته است.
به همین خاطر این ایوان فضای جدیدی در معماری ایرانی پدید آورد که ارتباط بی‌نظیری بین بیرون و درون ساختمان ایجاد می‌کرد.
از جذابیت‌های دیگر این کاخ وجود باغ و استخر روبه‌روی کاخ است. انعکاس بنا در آب استخر حالتی خیال‌انگیز به آن می‌بخشد که باید آن را تجربه کرد.
