از جمله این فرآورده‌ها: متانول، دی متیل اتر و سایر فرآورده‌های میان تقطیر (مانند گازوئیل و نفت سفید) است.
این فناوری که بیش از ۷۰ سال قدمت دارد شامل 4 مرحله است:
- خالص سازی گاز
- تولید گاز سنتز (مخلوط منواکسید کربن و هیدروژن)
- فرآیند فیشر- تروپس
- ارتقا و بالا بردن کیفیت محصول
در ابتدا، گاز طبیعی به عنوان خوراک باید تحت فرآیندهایی، خالص‌سازی شود و از ناخالصی‌هایی که موجب صدمه زدن به کاتالیست‌های گوناگون می‌شود، زدوده شود.
در ضمن، اکسیژن هم از هوا گرفته می‌شود و سپس اکسیژن و گاز طبیعی همراه با بخار، وارد راکتور خاصی می‌شود که بدین منظور ساخته شده است.
در این مرحله، گاز طبیعی، اکسیژن و بخار تبدیل به گاز سنتز می‌شوند که مخلوطی از منواکسید کربن و هیدروژن است، در مرحله فرآیند فیشر- تروپس، گاز سنتز تبدیل به مایعات هیدروکربنی می‌شود.
سپس گاز سنتز به پارافین‌هایی با زنجیره طولانی، الفین سبک و واکس با وزن مولکولی بالا تبدیل می‌شود. میزان تولید، به کاتالیست مورد استفاده و همچنین شرایط عملیات در راکتور بستگی دارد.
و در مرحله پایانی، باید عملیات اضافی دیگری بر فرآورده تولید شده در فرآیند فیشر- تروپس، انجام شود تا به فرآورده‌های نهایی تبدیل شود. غالباً به علت محدودیت کاتالیست مورد استفاده، عموماً نیاز به واحدهای هیدروکراکینگ برای شکست مولکول‌های سنگین به مولکول‌های سبکتر وجود دارد.
