از نوع طاق‌ها و مصالح به کار رفته در این پل می‌توان آن را به دوره صفوی نسبت داد.
پل خشتی تمیجان در زمان حکومت بهزادبیگ در گیلان و به همت او در سال هزار و 20 قمری ساخته شده است.
طول آن 60 متر و عرض آن نیز 5 متر است. در قسمت طول این پل 5 دهنه بزرگ و کوچک وجود دارد که 3 دهنه بزرگ در قسمت غربی و 2 دهنه کوچک در طرف شرق آن است.
در 2 طرف طاق جناحی میانین، 2 اتاق کوچک در میان پایه‌های پل ساخته شده که در هر طرف پل 2 پنجره دارد.
طاق این 2 اتاق آجری و مدور (دایره وار) است و 2 اتاق کوچک دیگر نیز در دل پایه‌هایی که میان طاق‌های کوچک قرار دارد بنا شده است.
در 2 طرف عرض پل جان‌پناهی آجری به بلندای 50 سانتی متر ساخته شده تا از افتادن افراد و چهارپایان جلوگیری شود. پل خشتی لنگرود نیز نمونه‌ای از این پل است.
بدنه و پایه‌های پل آجری است، ولی کف پل سنگفرش است و دارای چهار دهانه بزرگ می‌باشد.
این پل 700 سال قدمت دارد و در آستانه تخریب قرار گرفته است. پل خشتی تمیجان در فهرست آثار ملی کشور با شماره ۱۱۲۵ به ثبت رسیده‌است.
