لاتو در دهه ۷۰ یکی از بهترین مهاجمان اروپا بود. او در یک باشگاه کوچک به نام اف.کا.اس استال میلک در جنوب لهستان بازی می‌کرد و تنها در پایان دوران فعالیتش در آغاز دهه ۸۰ به تیم بلژیکی لوکه‌رن پیوست. اما بزرگ‌ترین افتخارات وی با تیم ملی لهستان به دست آمد. او با زدن ۴۵ گل، پس از ولادیمیر لوبانسکی، برترن گلزن تاریخ تیم ملی این کشور است. وی آخرین و صدمین بازی ملی خود را در سال ۱۹۸۴ انجام داد.
در سال ۱۹۷۲ به همراه تیم ملی المپیک کشورش و تحت رهبری اسطوره مربیگری لهستان، کازیمیر گورسکی، در بازی‌های المپیک مونیخ مدال طلا را به دست آورد. این در عین حال اولین موفقیت بزرگ یکی از تیم‌های ملی لهستان و نیز آغاز دوران طلایی دهه ۷۰ بود. در جام جهانی ۱۹۷۴ در آلمان، تیم ملی فوتبال لهستان به مقام سوم دنیا دست یافت. این تیم در دیدار رده‌بندی این جام با برزیل مصاف داد که این تیم را با تک گل طلایی لاتو شکست داد. همچنین لاتو در این جام با زدن ۷ گل، عنوان آقای گلی مسابقات را نیز از آن خود کرد.
لاتو در جام جهانی ۱۹۷۸ در آرژانتین هم حضور داشت، اما تیم ملی لهستان در دور دوم رقابت‌ها حذف شد. این تیم در جام جهانی ۱۹۸۲ در اسپانیا موفقیت سال ۷۴ را تکرار کرد و در یک فینال کوچک در مقابل فرانسه، عنوان سومی جهان را به دست آورد.
لاتو با اندام کوچک و موهای کم‌پشتش، در کنار کازیمیر دینا و آندری ژارماخ، یکی از درخشان‌ترین چهره‌های تیم رویایی دهه ۷۰ لهستان بود. بزرگ‌ترین افتخاراتی که لهستان در این سال‌ها کسب کرد، بی‌شک با توانایی‌های او به هم پیوسته است. گرچه لاتو اندامی قوی و نیرومند داشت، اما با سرعت بسیار زیادش در پست بال راست تیم ملی درخشش زیادی از خود نشان داد. او مسافت ۱۰۰ متر را در ۸/۱۰ ثانیه می‌دوید.
لاتو از سال ۱۹۹۲ هدایت باشگاه‌های مختلفی را در لهستان به دست گرفت. در کنار تیم زادگاهش، اف.کا.اس. استال میلک، در تیم‌های المپیا پوزنان، آمیکا ورونسکی و ویدزیو لوژ نیز مربیگری کرد.
از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ به عنوان نماینده حزب SLD وارد مجلس سنای لهستان شد. سال ۲۰۰۷ نامزد کرسی نمایندگی مجلس در سیم شد، اما به دلیل آراء کم، در این انتخابات شکست خورد.
لاتو در ۳۰ اکتبر سال ۲۰۰۸ به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال لهستان برگزیده شد.
*آخرین بروزرسانی ۳ اسفند ۱۴۰۰
