در تهران در گاراژی به نام حسنی در سه راه امین‌حضور اولین واحد آتش نشانی راه‌اندازی شد و در سال ۱۳۰۷ قبرستان قدیمی موجود در میدان حسن آباد (ایستگاه آتش نشانی فعلی) تبدیل به اداره ماشین‌های آب پاش شد.
بعدها نام اطفائیه به این واحد اطلاق شد. دومین ایستگاه آتش نشانی در شمیرانات تأسیس شد و تا سال ۱۳۲۶ همین دو ایستگاه فعالیت داشتند.
در سال ۱۳۴۰ در ایستگاه حسن آباد واحدی با عنوان گروه امداد و نجات دایر شد که در کنار واحد اطفاء حریق کار آن صرفأ نجات و امداد باشد.
در سال ۱۳۵۰ تعداد ایستگاه‌ها به ۷ مورد رسید و در سال ۱۳۵۳ سه ایستگاه دیگر نیز ساخته شد.
در سال ۱۳۵۵ تعداد ایستگاه‌ها به ۱۳ ایستگاه حریق و نجات رسید و ۳ ایستگاه دیگر نیز در سال ۱۳۵۶ اضافه شد که مجموعأ ۱۶ ایستگاه که در آنها ۳ ایستگاه نجات نیز وجود داشت.
- آشنایی با روز آتش‌نشانی و ایمنی/ آشنایی با خودروهای جدید آتش‌نشانی / آشنایی با توصیه‌های آتش‌نشانی برای اماکن مذهبی / آشنایی با توصیه‌های آتش‌نشانی برای ایام نوروز / آشنایی با توصیه‌های آتش نشانی برای چهارشنبه آخر سال
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در طول ۱۰ سال تا پایان سال ۱۳۶۸ مجموعه ایستگاه‌های آتش نشانی تهران، به ۲۶ ایستگاه حریق و ۷ ایستگاه امداد و نجات رسید.
با گسترش فعالیت‌های شهرداری تهران و لزوم گسترش فضاهای ایمن و تعمیق فرهنگ ایمنی در سطح شهر، تا سال ۱۳۷۹ تعداد ایستگاه‌های سازمان آتش‌نشانی به ۵۴ ایستگاه حریق و ۱۰ ایستگاه نجات افزایش یافت.
در تاریخ ششم آبان ماه ۱۳۵۳، در یکصد و سومین جلسه انجمن شهر تهران اساسنامه سازمان آتش‌نشانی و خدمات‌ایمنی در چهار فصل، ۲۸ ماده و ۱۴ تبصره تصویب شد که تا سال ۱۳۵۷ امور مختلف آتش‌نشانی بر مبنای اساسنامه مزبور انجام می‌شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با انحلال سازمان دفاع غیر نظامی، فلسفه وجودی آتش‌نشانی‌های کشور براساس بندهای ۱۴ و ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداری تعریف و از همین رو سازمان‌های آتش‌نشانی زیر مجموعه شهرداری قلمداد گردید و شهرداری‌ها ملزم شدند، برای حفظ شهرها از خطر سیل، حریق و دیگر مخاطرات، تدابیر مؤثری اتخاذ کنند.
آخرین بروزرسانی یکشنبه ۲ مرداد ۱۴۰۱
