مترو ورشو- پایتخت لهستان- در سال 1995 شروع به کار کرد و در سال 2008 تکمیل شد.
تنها خط مترو ورشو از شمال به جنوب امتداد دارد و مرکز پرجمعیت این شهر را به حومه وصل می‌کند.
هر روز 430.000 نفر با مترو سفر می‌کنند.
تاریخچه:
به دنبال طرح آمارگیری جمعیت در 1918، احداث مترو به منظور حل مشکل حمل‌ونقل به خصوص در مرکز شهر مطرح شد.
مترو ورشو تحت تاثیر جنگ جهانی دوم و جنگ سرد بوده است. در دهه 1950 در حالی که جنگ سرد رواج پیدا کرد، طرح‌های استراتژیک شوروی نیاز به سیستم حمل‌ونقل مطمئنی در طول رودخانه ویستولا داشت. یکی از راه‌های دستیابی به این امر ایجاد سیستم عمیق مترو در ورشو در 46 متری زمین بود که مرتبط با خطوط راه‌آهن باشد تا بتوان از آن در انتقال سربازان استفاده کرد.
کار احداث تقریبا در 17 نقطه مختلف در دو طرف رودخانه آغاز و تا سال 1953، 771 متر تونل ساخته شد. اما بعد از درگذشت استالین تمام کارها به بهانه مشکلات فنی متوقف شد. سرانجام اولین تونل در سال 1984 ساخته شد. با نبود بودجه، برنامه‌ریزی ضعیف و تنش بوروکراسی، کار خیلی کند پیش می‌رفت، سرعت آن بیشتر از 2 متر در روز نبود.
مترو سرانجام در سال 1995 با 11 ایستگاه افتتاح شد.
بلیت:
شاید در میان سیستم‌های مترو دنیا، مترو ورشو تنها موردی باشد که بلیت آن توسط خود شرکت حمل‌ونقل فروخته نمی‌شود و باید آن را از دفاتر پست، فروشگاه‌ها و روزنامه‌فروشی‌ها تهیه کرد. بلیت مترو در تمام وسایل‌نقلیه عمومی شامل اتوبوس، تراموا، قطارهای حومه قابل استفاده است.
امکان استفاده از کارت ارزان‌تر از بلیت که تا 3 ماه قابل شارژ است، وجود دارد.
قطارها:
قطارهای اولیه همگی ساخت روسیه بودند و در سال 1990 یعنی 5 سال قبل از افتتاح مترو به عنوان هدیه از طرف اتحاد جماهیر شوروی سابق وارد ورشو شدند. قطارهای بعدی به ترتیب در سال‌های 1994 و 1997 از طریق سنت‌پترزبورگ وارد شدند.
در 1998، 108 واگن جدید به شرکت آلستوم سفارش داده شد که همگی در سال 2005 تحویل گردید. ورشو در سال 2006 نیز به روسیه سفارش واگن داد و همه را در سال 2007 دریافت کرد.
به طور کلی از مجموع 40 قطار موجود، 15 تا ساخت شوروی سابق، 7 مورد ساخت روسیه کنونی و 18 قطار محصول شرکت آلستوم است.
طرح‌های آتی:
در آینده دو ایستگاه به این خط اضافه خواهد شد. این دو ایستگاه جزو طرح اولیه خط یک بوده‌اند که برای پایین آمدن هزینه‌ها به طور موقت حذف شدند.
قرارداد ساخت بخش اصلی خط 2 شامل 7 ایستگاه از غرب به شرق در 28 اکتبر 2009 بسته شد. قرار است ساخت آن در سال 2010 آغاز و در حالت خوش‌بینانه تا سال 2012 پایان یابد. بیشتر بودجه این بخش از سوی اتحادیه اروپا تامین می‌شود. تکنولوژی ساخت این بخش متفاوت با خط یک و با سرعت بیشتری است. فاز دوم آن شامل 28 ایستگاه بعدا ساخته می‌شود.
خط کوتاه 3 نیز که از مرکز به سمت جنوب خواهد بود، جزو برنامه‌های آینده است.
wwwiwikipedia.org
