وی از 12 سالگی همانند خواهر و برادران دیگرش موسیقی را نزد پدر (حسن کامکار) آموخت.
در همین دوران نیز با راهنمائی‌های برادر بزرگتر (هوشنگ کامکار) فراگیری ساز سنتور را آغاز کرد.
کامکار، آموزش سنتور را از سال 1345 در مرکز فرهنگ و هنر سنندج آغاز کرد و به مدت 5 سال با مرکز رادیوی سنندج همکاری خود را ادامه داد.
وی پس از این دوران به تهران سفر کرد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به اخذ درجه لیسانس موسیقی نایل شد.
کامکار همچنین در آزمون تکنوازی سنتور کانون باربد، که توسط نور علی خان برومند تأسیس شده بود شرکت کرد و به مقام نخست دست یافت.
در سال 1348 کامکار تدریس سنتور را در کلاس‌های آزاد هنری پدر آغاز کرد. در این کلاس‌ها وی دستور سنتور استاد فرامرز پایور و ردیف‌های استاد صبا را تدریس می‌کرد.
وی در سال 1384 نیز به مقام درجه یک هنری توسط شورای ارزشیابی هنرمندان نائل شد و در گروه موسیقی کامکارها فعالیت مستمر خود را آغاز کرد.
پشنگ کامکار یکی از بنیانگذاران گروه شیداست. از جمله آثار او می‌توان به سه نوازی و تکنوازی سنتور، گلگشت، به یاد صبا، بارانه(تکنوازی)، فراق، تکنوازی سنتور در ماهور و راست پنجگاه و همچنین گل به دامن اشاره کرد.
او آثار مکتوبی چون شیوۀ سنتور نوازی، ردیف میرزا عبدالله برای سنتور، موج، گلنار، یادگاران، سپیده و هزاردستان را در کارنامه خود دارد.
کامکار به تدریس در دانشکدۀ هنر و معماری دانشگاه آزاد و تدریس و عضویت در هیِِات ژوری دانشکدۀ موسیقی کرج نیز مشغول است.
وی بیش از 30 سال سابقه تدریس ساز سنتور دارد.
