این گروه موسیقی در آن سال برای نخستین بار در سنندج، به عنوان گروهی خانوادگی به سرپرستی استاد حسن کامکار و عضویت هوشنگ؛ نوازنده آکاردئون، بیژن؛ خواننده، پشنگ؛ نوازنده سنتور، قشنگ؛ نوازنده ویلن و خواننده و ارژنگ؛ نوازنده تنبک به اجرای برنامه پرداختند.
کامکارها اولین تمرینات خود را شب‌ها در کنار حوض کوچک حیاط منزل شان انجام می‌دادند.
با بزرگ شدن فرزندان، به تدریج این گروه موسیقی متکامل‌تر شد و از نظر آنسامبل انسجام بیشتری پیدا کرد.
کامیابی چهل ساله کامکارها / کامکاری و ماندگاری / چهره به چهره با کامکارها / نشست نقد و بررسی کنسرت شور کامکارها
این گروه در سال ۱۳۴۸ با اعضای خود، هوشنگ (ویلن)، بیژن (تار و خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده)، ارژنگ (تمبک)، ارسلان (عود) و اردشیر (کمانچه) کنسرت‌هایی را به صورت رسمی در برخی از شهرهای استان کردستان و شهر ارومیه برگزار کرد.
بعد از سال ۱۳۵۰ برخی از افراد خانواده از جمله هوشنگ، بیژن، پشنگ و ارسلان برای فراگیری موسیقی آکادمیک به تهران آمدند و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل مشغول شدند.
پس از چندی کامکارها به اتفاق محمد رضا لطفی، حسین علیزاده، مرحوم پرویز مشکاتیان و تنی چند از دیگر هنرمندان، گروه‌های شیدا و عارف را تشکیل دادند.
این دو گروه، کنسرت‌های موفقیت آمیزی را با خوانندگی محمدرضا شجریان و شهرام ناظری به اجرا گذاشتند.
اولین کنسرت‌های رسمی این خانواده با نام «گروه کامکارها» در اوایل سال ۱۳۵۷ در مجموعه آزادی و تالار وحدت اجرا شد که در بر گیرنده سه قسمت: موسیقی فارسی، تکنوازی سنتور اردوان و موسیقی کردی بود.
در سال ۱۳۶۸ امید لطفی، فرزند قشنگ و محمدرضا لطفی، به گروه پیوست و نوازندگی تار گروه را به عهده گرفت. کامکارها در کنسرت‌های خود برخی از استعدادهای جوان را نیز در کنار خود پذیرفتند.
این گروه کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از کشور اجرا کرد و در برخی جشنواره‌های بزرگ موسیقی و تالارهای بزرگ و مهم اروپا و آمریکا همواره حضور داشته‌است.
گروه کامکارها در اکثر شهرهای کردستان عراق کنسرت‌هایی را برگزار کرده، همچنین در سال ۱۳۸۰ برای اولین‌بار در تاریخ کشور ترکیه توانست برنامه موسیقی کُردی را در شهرهای استانبول و دیاربکر اجرا کند.
از دیگر اجراهای مهم کامکارها، می‌توان به شرکت در جشنواره موسیقی لوچیانو بریو، (آهنگساز ایتالیایی) اشاره کرد.
این کنسرت‌ها که در سال ۱۳۸۳ در بسیاری از شهرهای انگلستان اجرا شد، حاصل همکاری گروه کامکارها و ارکستر سیمفونیای لندن بود.
اجرای کنسرتینو کمانچه با ارکستر سمفونیک «مالمو»ی سوئد در سال ۱۳۸۴ نیز یکی دیگر از موفقیت‌های این گروه است.
گروه کامکارها علاوه بر اجرای صحنه‌ای، آلبوم‌های متعددی را عرضه کرده‌است که می‌توان به اورامان، زردی خزان، شیلره، گلاویژ، کامکارها، آگری زیندو، گل نیشان، پرشنگ، کانی سپی، سماع ضربی‌ها (برای ساز‌های کوبه‌ای)، سه نوازی و تکنوازی، به یاد صبا، ئه وراد و ایمشو اشاره کرد.
هر یک از اعضای گروه کامکارها، علاوه بر این موارد، به تنهائی نیز آثار متعددی در قالب آلبوم، موسیقی متن فیلم، تالیف و ترجمه کتاب ارائه کرده‌اند.
گروه کامکارها با دعوت از دیگر اساتید موسیقی کشور، درسال ۱۳۷۶ آموزشگاه آزاد موسیقی کامکارها را در تهران تاسیس کرد.
اعضای گروه کامکارها:
- هوشنگ کامکار؛ سرپرست گروه، آهنگساز و تنظیم کننده
- بیژن کامکار؛ خواننده اصلی و نوازنده دف، رباب، تار، تمبک و دهلب
- پشنگ کامکار؛ سنتور
- قشنگ کامکار؛ سه‌تار
- ارژنگ کامکار؛ تمبک
- ارسلان کامکار؛ بربط و ویولن
- اردشیر کامکار؛ کمانچه و قیچک
- اردوان کامکار؛ سنتور
- مریم ابراهیم‌پور؛ خواننده
- هانا کامکار؛ دف
- صبا کامکار؛ خواننده
- نیریز کامکار؛ تار
- سیاوش کامکار؛ سنتور
