همشهری آنلاین- هلن صدیق بنای: بعضی از باورها و مراسم‌های کهن مردم جهان باعث بهت و تعجب و در نهایت زیبا و جالب است.
جشن محصول یکی از آن مراسم‌های کهن کشور هزار آیین هند است. این جشن یا جشنواره که هر ساله در 12 سپتامبر برابر با 21 شهریور خورشیدی در تریشور کرالای هند برگزار می‌شود.
این جشن با نام " اونام" نوعی شکر گذاری برای برداشت محصول خوب و سالم است. در این جشن یا جشنواره هنرمندان هندی بدنهای کشاورزان و زمین داران و افرادی را که دوست دارند در این مراسم شرکت کنند، به شکل ببر، پلنگ یا شیر نقاشی می‌کنند.
جشن اونام در چهارمین روز جشن محصول برگزار می‌شود. در این روز، شرکت کنندگان خود را آماده می‌کنند که با بدنهای رنگ شده در هیبت ببر، پلنگ یا شیر و به تقلید از راه رفتن این‌حیوانات به سمت مرکز نمایش روند.
این جشن ممکن است بیش از 600 شرکت کننده با بدنهای ببری شکل داشته باشد. مراسم اونام یا جشن محصول در یک منطقه پر درخت انجام می‌شود. حرکت افراد شرکت کنند با آن بدنهای رنگا رنگ از میان درختان بسیار دیدنی و مهیج است.
شرکت کننده‌ها با حرکات نمایشی و پیچ و تاب‌هایی که به بدن خود می‌دهند، سعی در تداعی هیبت، قدرت و حرکات نرم و مرموز این‌حیوانات وحشی را دارند.
این جشن یکی از پر طرفدارترین جاذبه‌های توریستی هند به شمار می‌رود. سال گذشته بیش از 20 هزار شرکت کننده زیر نم نم باران در این مراسم شرکت کرده بودند.
حرکات گروهی با آن بدنهای رنگا‌رنگ، گل‌های آویخته به گردن، سبیل‌های ببری، دندان‌های نیش بلند و دم‌های دراز همه و همه با استفاده از رنگ‌های طبیعی و گیاهی منطقه انجام شده است که به نوعی معرفی محصولات منطقه هم به حساب می‌آید.
زرد، سیاه، سفید، صورتی، بنفش، آبی، قرمز، سبز و... رنگها و ماسک‌های ترسناک حیواناتی که به این جشن جان می‌دادند.
ساز‌های کوبه‌ای، به نبرد‌های این ببر‌های وحشی هیجان عجیبی می بخشند. هیجانی که ناخودگاه تماشاگر را با خود به دل این آیین و مراسم دیرینه می کشاند.
مردان و پسران در این جشن با شور و هیجان عجیبی دست به حرکات و پیچ و تاب‌های تند بدنی می زنند. حرکاتی که گویی می‌خواهند و بواسطه آنها از حریمی دفاع کرده یا شر موجود وحشتناکی را کم کنند.
آنها این مراسم را تا معبد باستانی Vadakkunnathan که بیش از 100 هکتار زمین سر سبز به شکل یک پارک زیبا دارد، ادامه می دهند.
بعد از ادای احترام به معبد و شیوانا کم کم عقب نشینی کرده و آرام بر زمین می‌نشینند. این مراسم زمانی برای شکار ببر هم انجام می‌شده است.
زیبای و شور و هیجان این مراسم زمان را از یاد توریست‌های تماشاگر برده است. در دل نیمه شب آنها هنوز در حال و هوایی این مراسم به‌سر می‌برند.
جالب است که تلویزیون محلی و رسانه‌ها این مراسم را به صورت زنده بر روی آنتن می‌فرستد. آنها نهایت تلاش خود را برای حفظ میراث فرهنگی و سنتی خود به کار می‌برند.
در این مراسم تابلو‌های زیادی از تصویر ببر، پلنگ که توسط هنرمندان هندی کشیده می‌شوند به فروش می‌رود.
با اتمام این مراسم کشاورزان بر این باور هستند که محصولات آینده خود را از گزند و آسیب‌های احتمالی حفظ کرده‌اند.
آنها با پولی که از فروش محصول و شرکت دراین مراسم بدست آوردند، تعطیلات خوبی را برای خود و خانواده خود فراهم می‌آورند.
