هوشنگ جاوید، پژوهشگر موسیقی نواحی ایران که بعد از انقلاب سهمی اصلی در معرفی او به جامعه موسیقی داشت ضمن اعلام این خبر به همشهری آنلاین گفت: ایشان از مدت‌ها قبل بیماری قلبی داشتند و متاسفانه و به رغم تلاش‌های پزشکان از دست رفت.
جاوید درباره جایگاه استاد سمندری گفت: او تنها کسی بود که دوتار هفت پرده و نه پرده را در منطقه خراسان می‌نواخت و از سوی دیگر روی موسیقی کردهای شمال خراسان کار کرده بود و حاصلش نغمه‌ای بود به نام کردی که به نام خود او ثبت و ضبط شد. او از سمندری به عنون استاد بدون جانشین نام برد.
به گزارش همشهری آنلاین مرحوم اخوان ثالث بعد از آن که شنید استاد سمندری هنگام نواختن ساز، دست و پنجه‌اش زخمی شد، اما همچنان به ساز زدن ادامه داد برایش شعری سرود و از او به عنوان نوازنده خون پاش و نغمه ریز یاد کرد که بعدها همین عنوان برای آلبومی به کار رفت که محمد زهرایی، مدیر نشر کارنامه از استاد سمندری و نواخته‌هایش ثبت کرد و برای انتشار در اختیار انتشارات دارینوش قرار داد.
نکته جالب توجه همزمانی فوت استاد سمندری با فوت استاد ذوالفنون است. این دو استاد نامدار موسیقی در سال 86 در کنسرتی مشترک با عنوان همنوازان صلح در سالن میلاد تهران شرکت کردند و شاید او را بتوان تنها نوازنده موسیقی نواحی ایران به شمار اورد که در یک کنسرت مشترک در صحنه با یک استاد نوازنده موسیقی سنتی همراه شد. استاد سمندری متولد بهمن ماه سال 1311 است اگر چه برخی از پژوهشگران موسیقی نواحی عمر او را نود سال هم ذکر کرده بودند.
هوشنگ جاوید زمان تشییع پیکر این استاد نامی را ساعت 11 روز شنبه در باخرز تایباد تشییع اعلام کرد.
همشهری آنلاین درگذشت این استاد نامدار موسیقی نواحی ایران را به جامعه موسیقی تسلیت می‌گوید و برای آن مرحوم آمرزش الهی را طالب است.
