آشنایی با بوتان

این کشور از شمال با چین و از جنوب، شرق و غرب با هند همسایه است. بوتانی‌هاکشورشان را در زبان ملی خود "سرزمین اژدهای توفان" می‌نامند.

بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد، بوتان یکی از ایزوله‌ترین و کم‌توسعه‌یافته‌ترین کشورهای جهان است. با این حال در سال ۲۰۰۶ مردم این کشور شادترین مردم آسیا شناخته شدند.

این کشور تاریخی غنی دارد و پر است از معابد زیبای بودایی. این مسئله و همچنین زندگی سنتی مردم این کشور سبب شده گردشگران زیادی جذب آن شوند.

با این حال مقامات گردشگری بوتان، به دلیل کمبود امکانات و محدودیت منابع، ورود گردشگران به این کشور را محدود کرده‌اند. هم‌اکنون سالانه تنها هشت میلیون نفر اجازه ورود به این کشور را دارند.

سیاست در بوتان

حکومت در این کشور پادشاهی است. پادشاه کنونی این کشور جیمه قیصر نمجیل وانگچوک است که ۲۶ سال سن دارد. او در سال ۲۰۰۸ پس از کناره‌گیری پدرش به این سمت رسید.

وانگچوک پنجمین پادشاه سلسله‌ایست که از ابتدای قرن سلطنتش را بر بوتان آغاز کرد. پدر او در سال ۱۹۷۲ و در سن ۱۶ سالگی به سلطنت رسید. او در دوران حکومتش تلاش کرد با حفظ فرهنگ و منابع طبیعی بوتان، به مدرنیزه کردن این کشور نیز بپردازد.

نخست وزیر رئیس دولت است و پادشاه او را انتخاب می‌کند. دوره نخست وزیری پنج ساله است.

مجلس این کشور ۲۵ کرسی دارد که ۲۰ نماینده آن با رای مردم و پنج نماینده آن به انتخاب پادشاه تعیین می‌شوند. دوره نمایندگی چهار ساله است.

اقتصاد در بوتان

تولید ناخالص داخلی این کشور 359/3 میلیارد دلار است. بخش زیادی از درآمد این کشور از محل گردشگری تامین می‌شود. آماری از نیروی کار این کشور در دست نیست.

نرخ بیکاری در آن 5/2 درصد تخمین زده می‌شود. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم 9/4 درصد بود.7/31درصد از مردم زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

محصولات صادراتی این کشور شامل برق، هل، سنگ گچ، الوار، صنایع‌دستی، سیمان، میوه، سنگ‌های قیمتی و فلفل است که به کشورهای هند (۶۷ درصد)، هنگ‌کنگ (29/8 درصد) و تایلند (یک درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی آن شامل سوخت، هواپیما، ماشین‌‌آلات، وسایل نقلیه و برنج است که از کشورهای هند (7/60 درصد)، ژاپن (5/9 درصد) و آلمان (پنج درصد) وارد می‌شود.

مردم بوتان

جمعیت این کشور حدود ۶۸۲ هزار نفر با میانگین سنی 5/23 است. امید به زندگی برای زنان ۶۶ سال و برای مردان ۶۵ سال است.

۵۹ درصد از مردم آن از نژاد بوتانی و ۳۵ درصد نپالی هستند. زبان رسمی این کشور دزونگخا است که نوعی زبان تبتی است.

بوتان در یک نگاه