خواب‌هایی که با ما بزرگ می‌شوند

تازه برعکس، گاهی لبشان هم به خنده‌ای کش می‌آید. مادربزرگ‌ها وقتی می‌بینند نوزادی در خواب می‌خندد، می‌گویند: «دارد فرشته‌ها را خواب می‌بیند!» اما واقعاً نوزادان هم خواب می‌بینند؟

پژوهشگران در تحقیقاتی که انجام داده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که کودکان خواب دیدن را باید یاد بگیرند که البته این اتفاق از پنج سالگی شروع می شود؛ یعنی تا پنج سالگی صحنه‌ها و شخصیت‌ها بی‌حرکت و ثابت هستند و کودکان در خواب، تصویر یک حیوان را می بینند یا آرزوی خوردن یک غذا را احساس می کنند. خاطرات روزانه در خواب تکرار نمی‌شوند و هرگز صحنه‌های خشن، ترس و دیگر احساسات را در خواب‌های خود نمی‌بینند.

از سن پنج سالگی به بعد، رؤیاها شروع می‌کنند به بافته شدن، اما هنوز بسیار خام هستند. شخصیت‌ها حرکت می‌کنند و چند کلمه نیز میانشان رد و بدل می‌شود؛ ولی از هفت سالگی به بعد کودکان هم مانند نوجوانان و بزرگ‌سالان در خواب خود احساسات، ترس، لذت بردن و حرکت کردن را می‌بینند و خواب‌هایشان هم رنگی می‌شود!