مدیریت شهری باید برای شهر برنامه‌ریزی کرده، فعالیت‌های شهر را سازمان دهد و بر فعالیت‌های انجام‌شده نظارت کند. به نقل از پاول‌هوس و کنت ایچ بلانچارد؛ معمولاً مدیریت شهری بهعنوان زیر‌مجموعه‌ای از حکومت محلی تعریف شده و شهرداری خوانده می‌شود. بعضی اوقات مدیریت شهری بهعنوان ابزاری برای اجرای سیاست‌گذاری‌های شهری در‌نظر گرفته می‌شود که به مفهوم علم اداره جامعه است.
همچنین مدیریت شهری عبارت است از اداره امور شهر به‌‌منظور ارتقای شاخص‌ها‌ی زندگی شهری در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با همکاری کلیه اجزای رسمی و غیررسمی موثر و ذی‌ربط؛ هدف نهایی نیز دست‌یابی به توسعه همه‌‌جانبه و پایدار شهری با عنایت کلی به اهداف و سیاست‌های کلان کشور است. یکی از اهداف مدیریت شهری ارتقای شرایط کار و زندگی همه جمعیت شهر با توجه به افراد و گروه‌های کم‌درآمد و ناتوان و... است و در همین راستا بهبود استاندارد‌های زندگی شهری برای تمامی اقشار یک‌جامعه (شهروندان) و به‌خصوص قشر کم‌توان، ناتوان و معلولین وظیفه شهرداری است.
در تعریف انسان معلول و از کار‌افتاده، فردی که فاقد عملکرد جسمی، توان ذهنی و دارای سلامتی روحی و روانی، در حدی پایین‌تر از استاندارد و نرمال زندگی در جامعه باشد، معلول محسوب می‌شود، هرچند سازمان بهداشت جهانی این تعریف را نقد کرده است. یک‌چهارم از جمعیت جهان مستقیما تحت‌تاثیر معلولیت بهعنوان مددکار یا اعضای خانواده (معلول) هستند. افراد معلول غالبا در میان منزوی‌ترین اعضای جامعه قرار دارند. 71کشور در جهان قانون ویژه‌ای برای معلولان دارند و کشور ما ایران سی‌‌و‌سومین کشور دارای قانون ویژه برای معلولان در جهان است. البته قانونی که کمتر مورد‌توجه قرار گرفته است.
بنابر برآوردهای سازمان جهانی بهداشت حدود 10درصد جمعیت جهان با نوعى معلولیت زندگى مى‌کنند. در کشور ما پیش‌بینی می‌شود که در سال1404 جمعیت به بیش از 94میلیون نفر افزایش یافته و آمار معلولان نیز به 5میلیون و 700هزار نفر افزایش یابد.
واقعیت این است که مشکل معلولان فقط مشکلات مالی نیست. مشکلات فرهنگی که در سطح جامعه وجود دارد، نگرش افراد و ارزش‌هایی که در‌حال‌حاضر برای یک فرد ایده‌آل تعریف می‌شود، همه و همه مسائلی هستند که معلولان را به حقوق‌شان نمی‌رساند. آن‌ها مانند دیگر اعضای جامعه حق دارند یک‌زندگی عادی و برخوردار از خدمات حتی ویژه‌تر نسبت‌به افراد عادی داشته باشند، اما شرایط فرهنگی این اجازه را به آن‌ها نمی‌دهد. این جمعیت نیازمند حمایت و توجه هستند تا بتوانند آسان‌تر از عهده سختی‌ها و مشکلات زندگی خود برآیند. معلولان نیازی به ترحم، درک و دلسوزی ندارند.
آنان نیاز به احترام، برابری و حمایت از حق تعیین سرنوشت خود را دارند و چیزی را می‌خواهند که هر انسانی طلب می‌کند. دسترسی‌ها و فرصت‌ها‌ی برابر برای آحاد اجتماع یکی از ارکان حقوق شهروندی است که بهعنوان پیش‌نیاز سایر خدمات شغلی، آموزشی، بهداشتی، تفریحی، ورزشی، رفاهی و... تلقی می‌شود. در میان گروه‌های مختلف اجتماعی، جانبازان، معلولان و سالمندان در زمره اقشاری هستند که تامین نیازهای دسترسی برای آن‌ها مستلزم به‌کارگیری تدابیر و تمهیدات ویژه‌ای است. برخورداری از سیستم حمل‌و‌نقل عمومی، خدمات شهری، کمک‌ها‌ی مادی و معنوی و... بخشی از وظیفه نهاد مدیریت شهری و شهرداری تهران است و انجام گوشه‌ای از این وظیفه پرونده اصلی فرهنگ‌شهر پیش‌روی شماست.
همشهری زندگی
