حسن روحاني در اين مراسم جمله قابل تاملي به زبان آورد، او گفت: «حفظ آب، خاك و هوا، امر به معروف است». استفاده از آموزه امر به معروف، بر اين نكته صحه مي‌گذارد كه بر هر فعال محيط‌زيست يا كارشناسي فرض است كه نسبت به حفظ محيط‌زيست حساس باشد و با تذكر نسبت به تخريب‌هاي محيط‌زيست هشدار دهد. در اين ميان، اما آقاي روحاني يك نكته را مغفول گذاشت و آن، اينكه مسئولان محيط‌زيست هم بايد گوش شنوا داشته باشند. تا گوش شنوايي نباشد البته كه نه امر به معروف جواب مي‌دهد و نه نهي از منكر. اكنون مطالبات محيط‌زيست مدت‌هاست به دليل نبودن گوش شنوا به جايي نمي‌رسد.
آقاي رئيس‌جمهور، شما روز گذشته، دولت يازدهم را دولت محيط‌زيست اعلام كرديد؛ اما سوگمندانه بايد گفت برخلاف عنواني كه بر دولت خود مي‌دهيد، محيط‌زيست به بيراهه مي‌رود؛ واگذاري آشوراده براي اجراي طرح گردشگري نمونه‌اي از بيراهه‌رفتن مسئولان سازمان حفاظت محيط‌زيست است.
آقاي رئيس‌جمهور، خوب است بدانيد علاوه بر مشاور رئيس سازمان محيط‌زيست و معاون طبيعي اين سازمان - همان مسئولي كه امضايش ذيل تفاهمنامه واگذاري آشوراده نقش بسته است - همه نخبگان و صاحب‌نظران محيط‌زيست و جامعه دانشگاهي نسبت به اجراي طرح گردشگري در آشوراده هشدار داده‌اند و200تشكل مردمي را هم بايد به مخالفان اين طرح اضافه كرد؛ با وجود اين، نه هشدارهاي مبتني بر علم نخبگان محيط‌زيست و جامعه دانشگاهي و نه فريادهاي اعتراض‌آميز تشكل‌هاي مردمي و دوستداران محيط‌زيست تاكنون نتوانسته است در تصميم رئيس سازمان حفاظت محيط‌زيست مبني بر واگذاري آشوراده خللي ايجاد كند.
آقاي رئيس‌جمهور، بروز ريزگردها، خشك شدن 45تالاب و درياچه و نيز خشك‌شدن 230دشت حاصلخيز كشور، فرونشست 2ميليون هكتار اراضي كشور، خشكيدگي بيش از يك ميليون و 300هزار هكتار رويشگاه‌هاي زاگرسي، كاهش نگران‌كننده جمعيت حيات وحش، آلودگي هوا، فرسايش خاك و در رأس همه اين معضلات بحران كم‌آبي، ناشي از بي‌توجهي به محيط‌زيست است.
آنگاه كه غول توسعه ناپايدار شتابان به پيش مي‌تاخت و متوليان طرح‌هاي عمراني نيم نگاهي به محيط‌زيست نداشتند، شمارش معكوس مرگ طبيعت كشور به صدا درآمد. اين روند البته هنوز متوقف نشده و براساس همين نگاه غالب است كه قرار است آشوراده قرباني طرح گردشگري شود، پارك ملي بمو به نفت آلوده شود؛ يگانه زيستگاه آخرين بازمانده‌هاي گورخر ايراني در منطقه حفاظت‌شده بهرام گور (واقع در استان فارس) عرصه تاخت‌وتاز معدنكاران شود و در پي آن جاده دسترسي معدنكاران از پارك ملي و پناهگاه حيات‌وحش بختگان عبور كند. همه اين اتفاقات ناگوار از آن رو، در عرصه محيط‌زيست رقم مي‌خورد كه مسئولان ارشد سازماني كه بايد در مقام مدافع حفاظت از محيط‌زيست نسبت به اين تخريب‌ها هشدار دهند، چشم بر همه اين تخريب‌ها بسته‌اند.
آقاي رئيس‌جمهور، كارشناسان و صاحب‌نظران و فعالان محيط‌زيست و بي‌شمار مردماني كه دل در گرو آباداني اين كشور دارند، نگران محيط‌زيستند؛ اگر با روي كار آمدن دولت تدبير و اميد، اميدوار بودند كه زخم‌هاي طبيعت التيام يابد اكنون اما نگرانند كه بر پيكره رنجور طبيعت زخم‌هاي ديگري وارد شود.
آقاي رئيس‌جمهور، شما روز گذشته بر لزوم اعتدال در بهره‌برداري از طبيعت تصريح كرديد و گفتيد «اين طبيعت به‌گونه‌اي آفريده شده كه ما بتوانيم از آن بهره‌برداري صحيح انجام دهيم. بي‌ترديد با بهره‌برداري ناصحيح و حساب نشده از طبيعت، بشر در آينده دچار چالش‌هاي زيست‌محيطي بيشتري خواهد شد.»
آقاي رئيس‌جمهور، شما «ظلم به طبيعت را گناه» دانستيد و گفتيد كه «ما براي حفظ طبيعت نياز به تدبير داريم. بشر بايد به سنت‌هاي الهي و قانون طبيعت احترام بگذارد و نسبت به طبيعت، از ديدگاه شرعي، ملي، انساني و اجتماعي احساس وظيفه كند. ما نمي‌توانيم جنگل‌ها را نابود كنيم و انتظار داشته باشيم كه سيل‌هاي متعدد، خشكسالي و هواي آلوده نداشته باشيم.»
آقاي رئيس‌جمهور، همانطوري كه اشاره كرديد حفظ طبيعت و محيط‌زيست به تدبير نياز دارد. كارشناسان و نخبگان محيط‌زيست مدت‌هاست در انتظار فراهم آمدن مجالي براي چاره‌انديشي و تدبير براي سامان بخشيدن به وضعيت نابسامان محيط‌زيست كشورند ؛ پيش از آنكه دير شود اين مجال را فراهم سازيد.
نظر شما