روح همیشه مسافر خاقانی هرگز در تنگنای زادگاهش، شروان، نمی‌گنجید. او همواره در آرزوی رفتن به سرزمین‌های دیگر و دیدن و رسیدن به افق‌های بازتر بود. مدتی به عراق رفت و مدتی در بغداد زیست و مدتی در موصل و آسیای صغیر و ... نزدیک به بیست سال پایانی عمرش را نیز در تبریز روزگار گذراند. اما بیش از هر کجا مشتاق زیارت کعبه بود و پس از آن رفتن به خراسان. دیدار خراسان در قصایدش بسیار بازتاب یافته است و خاقانی هرگز نتوانست خراسان را ببیند.
چهل‌ودومین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ی خاقانی در روز چهارشنبه ۱۷ آذر ساعت ۱۶:۳۰ به «خراسانیه‌ها در قصاید خاقانی» اختصاص دارد که با سخنرانی دکتر نجمه درّی، عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، در مرکز فرهنگی شهر کتاب، خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار می‌شود.
نظر شما