نگرانی زمانی دامن زده شد که مشخص شد سازمان متولی حفاظت از محیط‌زیست طبیعی و نیز حیات‌وحش مملکت نه‌تنها برگزارکننده و تهیه‌کننده مکان این سیرک است بلکه مقامات این سازمان به هروسیله و هر زبانی شرکت در برگزاری این نمایش را توجیه می‌کنند و آن را در جهت اهداف سازمان حفاظت محیط‌زیست در قالب آموزش‌های مردمی می‌دانند!
بنیانگذاران پارک پردیسان (اکو پارک) که برای نگهداری جانوران به‌صورت آزاد، مانند شافاری پارک و نزدیک کردن مردم با طبیعت و آموزش خانواده در مورد گنجینه‌های طبیعی این خاک مقدس تأسیس شده است در ترسناک‌ترین کابوس خود نمی‌دیدند که این پارک جایگاه نمایش جانورانی باشد که شستشوی مغزی شده‌اند تا با حرکت شلاق از آتش بپرند یا خشم خود را با نعره بر روی سکوی داخل قفس به‌نمایش بگذارند.
اکنون دیگر ورود سیرک به شهر از آن جهت نگرانی به بار می‌آورد که مردم می‌دانند در پس‌پرده با این جانوران چه رفتاری می‌شود.
کلید کار تربیت جانورانی که در سیرک‌ها تربیت می‌شوند، ایجاد ترس و رعب و نهادینه کردن این هراس در ذهن جانور است به‌نحوی که حیوان را نسبت به‌عملی (مثل شلاق زدن!) شرطی می‌کنند.
اکنون سیرک‌هایی که در نمایش‌های خود از حیوانات استفاده می‌کنند دیگر تماشاچی ندارند و بساط آن‌ها سریعاً برچیده می‌شود. اغلب در محل برقراری اینگونه سیرک‌ها تظاهرات طرفداران حمایت از جانوران به‌پا می‌شود. اینان مخالفت خود را به‌خاطر بدرفتاری با جانوران اعلام می‌کنند.
در توجیه برگزاری سیرک، مقامات سازمان بر جنبة آموزشی آن تأکید می‌ورزند. ولی آیا شما هیچ نکته آموزشی در نگهداری جانوران وحشی، زجر و شکنجه و شستشوی مغزی آنان، پاک کردن کلیه حافظه غریزی آنان و انجام اعمال غیرذاتی مانند دوچرخه‌سواری، پریدن از آتش و... می بینید؟
من فکر می‌کنم تماشای یک پرنده آزاد روی شاخ درختان به تماشای ده‌ها نمایش مصنوعی حیوانات شرف دارد.
