فیلمی هندی که جای پدرخوانده و رستگاری شاوشنک را در فهرست بهترین‌ها گرفت

همشهری آنلاین - مهدی فروتن: «زنده باد بهیم» با اینکه اکران عمومی نشده و از دوم نوامبر مستقیم وارد شبکه نمایش ویدئویی آمازون یعنی پرایم ویدئو شده است، توانسته از بیش از ۱۷۰ هزار کاربر imdb میانگین امتیاز ۹.۶ از ۱۰ بگیرد؛ امتیازی که برای «رستگاری شاوشنک» فرانک دارابونت با حدود ۲.۵ رای کاربران ۹.۳ و برای «پدرخوانده» فرانسیس فورد کوپولا با ۱.۷ میلیون رای ۹.۲ است.

به گزارش نشنال، اما ماجرای این فیلم هندی چیست که دو شاهکار کلاسیک صدرنشین ۲۵۰ فیلم برتر imdb را کنار بزند و در کمتر از دو هفته جای آنها را بگیرد؟ «زنده باد بهیم» از تازه‌ترین ساخته‌های سینمای هند است که روایت سرکوب و آزار دالیت‌ها را روایت می‌کند؛ قومی که در طبقه‌بندی اجتماعی و نظام ارباب و رعیتی هندوستان در پایین‌ترین طبقه قرار دارند و همواره کوچک و بی‌مقدار شمرده شده‌اند. در سایت imdb برای این فیلم رقم فروش به چشم نمی‌خورد.

فیلم ۱۶۴ دقیقه‌ای «زنده باد بهیم» با صحنه‌ای آغاز می‌شود که پلیس هند در تلاش برای یافتن یک متهم، گروهی از افراد را جدا می‌کند. به مظنونان متعلق به طبقه‌های بالای اجتماعی اجازه می‌دهد بروند و دالیت‌ها را نگه می‌دارد. بعد یکی از افسران درباره این گروه گزارش نادرست به فرماندهان می‌دهد و برای آنها پرونده تبهکاری می‌سازد. نطفه داستان مبارزه و تلاش برای رسیدن به آزادی هم از همین جا آغاز می‌شود و ادامه می‌یابد.

دالیت‌ها که گاهی به آنها نجس‌ها هم گفته می‌شود، ۲۰ درصد جمعیت هند را تشکیل می‌دهند و با وجود سال‌ها تلاش برای تامین امنیت و احترام آنها، هنوز هم گزارش‌هایی از تبعیض و اعمال نابرابری علیه این گروه چند صد میلیونی به گوش می‌رسد. «زنده باد بهیم» شعار گروهی از هواداران بی‌آر آمبدکار، چهره روشنفکر و دانشگاهی دالیت که از معماران اصلی و ارشد قانون اساسی هند و نخستین وزیر قانون در تاریخ این سرزمین بود.

بازیگر اصلی «زنده باد بهیم» سوریا، ستاره ۴۶ ساله تامیل است که در این داستان برگرفته از واقعیت نقش یک وکیل و حقوقدان مبارز را ایفا می‌کند. او وارد پرونده‌ای می‌شود که یک زن باردار تشکیل داده و می‌خواهد شوهرش را بیابد. مرد در بازداشت پلیس ناپدید شده و کسی از سرنوشتش خبر ندارد.

فیلم تازه‌ترین بخش از جنبش سینمای تامیل است که با حضور گروهی از فیلمسازان جوان تامیل شکل گرفته و هدف آن روایت تبعیض و سرکوب علیه دالیت‌هاست. نقطه آغازین این جنبش هم به سال ۱۹۹۱ بازمی‌گردد که صدمین سال تولد آمبدکار بود و در ایالت تامیل نادو هند گرامی داشته شد.