همشهری آنلاین- فهیمه پناه‌آذر: پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر هیأت دولت ازجمله دلایل تقاضای واگذاری کتابخانه‌های کانون به نهاد کتابخانه‌های عمومی را چنین عنوان کرد: «تخصص نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور در مدیریت و توسعه کتابخانه‌های چندمنظوره کودک و نوجوان براساس استانداردهای جهانی و سندهای آمایش سرزمینی، مدیریت چابک، هدفمند و انقلابی نهاد کتابخانه‌ها و پیشینه موفق آن در دهه اخیر، توانمندی نهاد کتابخانه‌ها در به روز رسانی منابع (کتاب و نشریات)، آموزش کتابداران، استانداردسازی خدمات و برگزاری برنامه‌های متنوع برای تبدیل وضعیت کتابخانه‌ها به مراکز فرهنگی محله‌ها، ازجمله دلایل پیشنهاد واگذاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به این نهاد است.»
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در دی سال ۱۳۴۴ تأسیس و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نظارت آن به وزارت آموزش و پرورش سپرده شد. نخستین کتابخانه کانون پرورش فکری سال۱۳۴۴ در پارک لاله تهران ایجاد شد و تاکنون دارای گسترده‌ترین شبکه کتابخانه‌های کودکان و نوجوانان است. برجسته‌ترین نویسندگان کتاب‌های کودکان و نوجوانان در ایران فعالیت خود را با کانون ادامه می‌دهند.
هم‌اکنون، تعداد مراکز ثابت فرهنگی‌هنری کانون به بیش از ۸۳۰ مرکز در کشور رسیده است. در کتابخانه‌های کانون علاوه بر امانت کتاب، بیش از ۶٠فعالیت فرهنگی، هنری و ادبی همانند نقد کتاب، داستان‌نویسی، شعرخوانی، قصه‌گویی، فیلم‌سازی، نقاشی، خوشنویسی، آشنایی با شخصیت‌های علمی، هنری، تاریخی ایران و جهان، آشنایی با سرزمین‌ها، قوم‌ها، ملت‌ها و نژادها، مسابقه، در کنار برگزاری نمایشگاه‌های گوناگون، بازدیدهای گروهی و... انجام می‌شود.
حمیدرضا شاه‌آبادی، نویسنده و مدیر اسبق انتشارات کانون درباره این تصمیم می‌گوید:« به جای تعطیلی و ادغام کانون می‌بایست دست آن را بگیریم و یاری‌اش کنیم تا خودش را دوباره بسازد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به هیأت دولت پیشنهاد کرده است که کتابخانه‌های کانون به نهاد کتابخانه‌های عمومی واگذار شود. اگر اهل تعارف نباشیم خوب می‌دانیم که این یعنی پیشنهاد تعطیلی کانون؛ چراکه کانون چیزی جز مراکز فرهنگی هنری و کتابخانه‌هایش نیست و دیگر بخش‌های تولیدی و فرهنگی و اداری کانون کار می‌کنند تا پشتیبان مراکز باشند.»
وی در ادامه توضیح می‌دهد:«من در مقاطع مختلف با نهاد کتابخانه‌های عمومی همکاری کرده‌ام. آن را به‌طور نسبی می‌شناسم. از خدماتش آگاهم. می‌دانم کتابداران عاشقی دارد که برای جلب نظر عموم مردم به کتاب و کتابخوانی تلاش می‌کنند و البته می‌دانم که ماهیت و ماموریت نهاد کتابخانه‌های عمومی با ماهیت و ماموریت کانون فرسنگ‌ها فاصله دارد. کانون نهاد تربیت غیررسمی کودکان و نوجوانان نخبه در کشور است. خلاف تصور عده‌ای کتابخانه‌های کانون فقط کتابخانه نیستند. نامشان هم کتابخانه نیست. به آنها مراکز فرهنگی هنری می‌گویند. چون علاوه بر انجام فعالیت‌های معرفی کتاب و کتابخوانی برنامه‌های متعدد و متنوع دیگری هم دارند. برنامه‌های آموزشی در رشته‌های مختلف ادبی و هنری و حتی علمی، جشنواره‌ها، مسابقات، اردوها و...»
داوود امیریان از دیگر نویسنده‌های کودک و نوجوان می‌گوید: «کانون خانه رؤیایی و خاطره‌انگیز چند نسل است. به جای این کار مدیران فرهنگی بر سر کار بگمارید نه یک گروه دوست و آشنای پرمدعا که هنوز فرق داستان، نمایش و سینما را نمی‌دانند.» این موضوع در مدیریت قبلی کانون هم مطرح شده بود که آن زمان علی اکبرزاده نسبت به این موضوع اقدام و مخالفت خود را اعلام کرده بود.
حامد علامتی که به تازگی مدیریت کانون را برعهده گرفته، در واکنش به این خبر گفته است که با این واگذاری مخالف است و جدا شدن کتابخانه‌ها را از کانون به جدا شدن بال‌های مرغک کانون تعبیر کرده است. هرچند مدیر جدید کانون نسبت به این اقدام واکنش نشان داده اما باید دید که می‌تواند مانع این کار شود.
کاری که به‌گفته بسیاری از اهالی حوزه کتاب و ادبیات کودک، آسیب بزرگی به بدنه و هویت کانون پرورش فکری می‌زند.
نظر شما