امیررضا قشقایی-روزنامه‌نگار: اغتشاشات سال گذشته با پمپاژ خبری گسترده و بر محور دفاع از حقوق زنان شکل گرفت، اما طولی نکشید که انواع و اقسام انشقاق‌ها در صفوف به‌اصطلاح رهبران جریان «زن، زندگی، آزادی» مشروعیت آنها را زیر سؤال برد. افشای رسوایی‌های اخلاقی اخیر در اردوگاه رسانه‌ای این جریان افزون بر اختلافات بنیادین داخلی، طشت رسوایی آنها را بر زمین انداخت و نمادی عریان از بحران وجاهت و اعتبار در میان حامیان رسانه‌ای زن، زندگی، آزادی بود.افشاگری «سیما ثابت» از مجریان شبکه ایران اینترنشنال از ماجرای تجاوز همکارش، فرداد فرحزاد به وی، تعرض جنسی به الهام ستاکی، مجری سابق صدای آمریکا از جانب مهدی فلاحتی، مدیر و مجری این شبکه، تعرض و تجاوز به یلدا صفوی، سارا رهبری، پریسا سحرخیز و ده‌ها نفر از مجریان و کارکنان رسانه‌های ضدایرانی، از جنس سخیف نگاه به زن و مقوله حمایت از زنان در میان پادوهای رسانه‌ای این جریان حکایت دارد.به این مفهوم که مسئله ما با مواجب‌بگیران شبکه‌های معاند، صرفا گزاره تعرض جنسی نیست، بلکه ناظر به نگاه و نگرش آنها به زن و تقلیل دادن جایگاه والای بانوان به ابزار کامجویی است. کمترین و خفیف‌ترین شأن را برای کرامت انسانی زن قائل نیستند، ولی با وقاحت تمام از بانوان به‌اصطلاح مبارز،تجلیل می‌کنند.
هرچند از ابتدا هم جای تردید نبود که سوءاستفاده از احساسات زنان و دختران در ماجرای اغتشاشات سال گذشته، بزرگراهی برای هوسرانی مضاعف و بهانه‌ای برای پر کردن حساب‌های بانکی رهبران این جنبش از دلارهای غربی - عبری است، اما افشاگری‌های اخیر، این واقعیت بدون روتوش را فریاد زد.نعل وارونه رسانه‌های معاند ضدایرانی اینجاست که از یک‌سو، سریال شرم‌آوری از تعرضات جنسی به همکاران زن خود تا سرحد استعفا و استیصال آنان به راه انداخته‌اند و از طرفی، به تخلفات غیراخلاقی در داخل می‌تازند. البته که هیچ‌کس حامی متجاوزان و هتاکان بی‌اخلاق داخلی نیست و عدلیه خود را موظف به برخورد بدون رودربایستی با این دست از جرائم می‌داند، اما نکته آن است که رسانه‌های ضدایرانی با آن پرونده قطور رسوایی‌های جنسی نمی‌توانند مدعی اخلاق‌مداری و مطالبه‌گر عفت و حیا باشند.
و بالاخره اینکه آنچه در پستوی استودیوهای خبری ضدانقلاب می‌گذرد، بسیار فراتر از آن چیزی است که تاکنون افشا شده و مروری بر بخش کوچکی از این موارد، عبرت‌آموز خواهد بود.
نظر شما