درحالی‌که وزیر آموزش و پرورش سال گذشته دستور داد اغلب مدارس تهران یک‌نوبته شود، مدیرکل نوسازی استان تهران در اظهاراتی تعجب‌برانگیز از احتمال سه‌نوبته شدن مدارس تهران خبر داد.
به گفته امان‌الله عباسی، بیش از 60 درصد مدارس استان تهران دونوبته هستند و بیم سه‌نوبته شدن مدارس در برخی نقاط پر‌تراکم شهری تهران نیز وجود دارد.
وی افزود: هم‌اکنون استاندارد جمعیت یک کلاس درس در کشور 28 دانش‌آموز است. این در حالی است که جمعیت دانش‌آموزی در تهران به 38 نفر در یک کلاس می‌رسد.
اینکه رسما اعلام می‌شود تعداد دانش‌آموزان یک کلاس در مدارس تهران 38 نفر است، نکته جالبی است؛ زیرا وقتی یک مسئول می‌گوید کلاس 38 نفره، یقین بدانید تعداد کلاس متراکم بالای 40 نفر در تهران زیاد است.
به همین علت بود که مهر ماه گذشته وزیر آموزش و پرورش با مقصر جلوه دادن مدیران مدارس به آنها مهلت 2 هفته‌ای داد تا کلاس‌های درس به هر ترتیبی شده به حد نصاب زیر 40 نفر برسد. مدیرکل سازمان نوسازی استان تهران که چند ماهی است از قم به تهران آمده تاکید کرد: در استان تهران به‌دلیل رشد فزاینده جمعیت، مهاجرت و فرسوده شدن مدارس بازهم این مشکلات وجود دارد و فضای فیزیکی مدارس در وضعیت مناسبی نیستند
تاریخچه مدارس سه‌نوبته
چند سال قبل، مدارس سه‌نوبته نیز وجود داشتند که استان تهران جزء یکی از استان‌های دارای مدارس سه‌نوبته بود، اما احداث مدارس جدید و کاهش تدریجی جمعیت دانش‌آموزی باعث شد که مدارس سه‌نوبته برچیده شود.
حذف مدارس سه‌نوبته خود گامی با ارزش برای رسیدن به عدالت آموزشی است. حاصل یک‌نوبته شدن مدارس، تراکم دانش‌آموزی در کلاس‌ها بود. تشکیل کلاس‌های غیراستاندارد 40 نفره و بیش از آن از پیامد‌های یک‌نوبته شدن مدارس به دستور وزیر محترم آموزش و پرورش بود.
اینکه چرا پس از گذشت یک سال تحصیلی مدیرکل نوسازی استان تهران یکباره پیش‌بینی می‌کند که کلاس‌های سه‌نوبته مجددا تشکیل خواهد شد، سؤالی است که پاسخی برای آن نیافتیم.
این در حالی است که جمعیت دانش‌آموزی، کاهش داشته و مدارس زیادی توسط خیرین مدرسه‌ساز و دولت ساخته شده و تعداد مهاجران افغانی هم کم شده است.
به راستی هدف از اعلام این اخبار در وزارت آموزش و پرورش چیست؟ اگر مدرسه کم است چرا سال گذشته مدارس دونوبته را یک‌نوبته کردید. مگر می‌شود جمعیت دانش‌آموزی کاهش یابد، مدارس زیادی ساخته شود، آنگاه مدارسی که به دستور مستقیم وزیر یک‌نوبته شده بود، سه‌نوبته شود!
البته وزیر آموزش و پرورش چند بار به‌صراحت اعلام کرده که آمار در این وزارتخانه همچنان با چرتکه محاسبه می‌شود؛ لابد این هم از همان آمار چرتکه‌ای است.
این همه در حالی است که وزیر آموزش و پرورش سال گذشته در جمع خیرین مدرسه‌ساز همدانی تصریح کرد که در کشور، نیازی به مدرسه‌سازی نداریم! ما اخیرا (اواخر سال 86) با رشد منفی دانش‌آموزی مواجه هستیم و نیازی به این همه مدرسه‌سازی نیست.
گواه کاهش جمعیت دانش‌آموزی تهران سخنان رئیس سازمان آموزش و پرورش شهرستان‌های تهران در شهریورماه پارسال است.
یزدی‌خواه در این‌باره گفت: از سال 84 تا 87، از تعداد دانش‌آموزان استان تهران که 8درصد کل دانش‌آموزان کل کشور را در بر می‌گیرد، 35هزار نفر کاسته شد. از سوی دیگر، این اظهارات وزیر آموزش و پرورش واکنش معاون سابق عمرانی آموزش و پرورش را به‌دنبال داشت.
بوربور با انتقاد از اینکه عده‌ای به غلط معتقدند مدرسه‌سازی دیگر بس است و باید به کارهای دیگری بپردازیم، گفت: این تفکر اشتباه محض است چراکه ما تا سالیان سال مدرسه کم داریم و بعدها کمتر هم خواهیم داشت.
با توجه به اظهارات مسئولان آموزش و پرورش درباره وضعیت مدارس به این نتیجه می‌رسیم که چرا بوربور گفت که اگر مسافر کشی کنم، حاضر نیستم به آموزش و پرورش برگردم!
معمای چند برابر بودجه و سه‌نوبته شدن مدارس
هم‌اکنون بنا به ادعای علی‌احمدی در دولت نهم، بودجه آموزش و پرورش چند برابر شده، از طرفی تعهدات خیرین مدرسه‌ساز هم به بالاترین میزان خود رسیده است، پس چرا با مدارس سه‌نوبته مواجه هستید.
وزیر آموزش و پرورش در این باره در اسلامشهر گفت: اعتبارات عمرانی آموزش و پرورش با در نظر گرفتن سهم بودجه دولتی و تعهدات خیرین مدرسه‌ساز در 3 سال گذشته 3 برابر شده است و برکات این افزایش هم‌اکنون در بهبود فضاهای آموزشی کشور قابل مشاهده است!
کوتاه سخن اینکه سه‌نوبته شدن مدارس در شرایط کنونی، نشان از بی‌تدبیری و یک گام به پس است.
البته فراموش نکردیم که رئیس جامعه خیرین مدرسه‌ساز کشور نیز اخیرا در گفت‌وگو با خبرنگاران ایسنا و مهر، مدعی فروش مدارس خیر‌ساز شد که تاکنون از سوی مسئولان ذیربط تکذیب یا تایید نشده است.
