به گزارش واحد مرکزی خبر، به نقل از روزنامه کریستین ساینس مانیتور در اینترنت: گزارش جدیدی در نشریه علمی نیچر حاکی از آن است که 10 سال گذشته به‌طور متوسط شاهد وقوع توفان‌های بیشتری نسبت به هر زمانی طی هزار سال گذشته بوده است. [مفاهیم: توفان موسمی چیست؟]
توفان‌های وسیعی که طی دهه گذشته در ساحل خلیج در آمریکا روی داده محور بحث‌های جاری درباره تغییرات آب و هوایی بوده است.
برخی دانشمندان گفته‌اند شدت فزاینده و تکرر توفان‌ها با دمای فزاینده اقیانوس‌ها که بخشی از آن نتیجه فعالیت انسانی است مرتبط است.
تا کنون تاریخچه توفان‌هایی مانند توفان گالوستون در سال 1900 اطلاعاتی را درباره شدت و تاثیر توفان‌ها بر جوامع انسانی فراهم ساخته است. اما به گفته محققان مطالعه جدید از آن جهت منحصر به فرد است که تجزیه و تحلیل بخش‌های اصلی رسوبات در دریاچه‌های محصور در خشکی و باتلاق‌های جزر و مدی با الگوهای رایانه‌ای ترکیب و همخوانی جالبی بین آنها کشف کردند. [آشنایی با توفان‌های اقیانوسی]
استفاده از هسته‌های رسوبی برای تعیین زمان و موقعیت توفان‌های دوران قدیم به یک ابزار مفید برای بازسازی تاریخچه فعالیت توفان‌ها تبدیل شده است که هدف از آن پیش‌بینی بهتر آینده‌ای است که به تور بالقوه تحت تاثیر تغییرات اقلیمی قرار دارد. [گرمایش جهانی توفان‌های شدیدتر به دنبال می‌آورد]
توفان‌های قوی رانش سنگ به داخل باتلاق‌های گل‌آلود را افزایش می‌دهند و طی زمان لایه‌ای از سنگ فشرده شده بین گل و لای تشکیل می‌شود. دانشمندان می‌توانند زمان تشکیل این لایه سنگی را تعیین کنند. این روش را می‌توان در مورد برخی دریاچه‌های محصور در خشکی نیز بکار گرفت. [گزارش و تصویر از توفان مرگبار تایوان: 500 کشته]
محققان آمریکایی اذعان دارند تردیدهایی در این تحلیل وجود دارد اما به نظر می‌رسد رسوبات و الگوهای رایانه‌ای یکدیگر را تایید می‌کنند.
